Όταν η δεσποινίδα Jenny Hoyston δεν σκαρφίζεται τρόπους να μας ηχοτρομοκρατήσει με τις φιλενάδες της, τις Erase Errata ταξιδεύει σε ένα παραδεισένιο νησί και από εκεί μας στέλνει μηνύματα τα οποία μας προκαλεί να αποκωδικοποιήσουμε.
Χωρίς να αποτελεί και κάποια μεγάλη αναχώρηση από τις άναρχες αρχές που πιστά ακολουθούν τα τελευταία χρόνια οι Erase Errata, το ντεμπούτο σόλο δισκάκι της Hoyston είναι 25 λεπτά γεμάτα, σε σημείο άγριου στριμώγματος, από ιδέες, πειραματισμούς και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα τα οποία, να μην σου φανεί καθόλου περίεργο αν σε λίγο καιρό τα συναντήσεις πιο εξελιγμένα ίσως σε μία μελλοντική κυκλοφορία των Erase Errata.
Αλλού παίζει με μία σαρκαστική αλλά και χαρούμενη διάθεση με την εμπορική dance, και αλλού τιμά τους Suicide με τα δυνατά τους synths, ενώ εκεί που έχει πάρει μία κιθάρα και ακούμε μία απλή αλλά κολλητική μελωδία, για να μην ξεχαστούμε και πολύ, αμέσως μετά πέφτουμε σε ένα από τα γνωστά παραμορφωμένα ξεσπάσματα της δεσποινίδος Jenny. Όλα αυτά βέβαια σε μία εντελώς DIY demo αισθητική.
Ok, όμως, ακούσαμε τις ιδέες της Hoyston, τώρα απλά τοποθετούμε το δισκάκι στο ράφι δίπλα από τις κυκλοφορίες των Erase Errata και ίσως κάποια στιγμή το ξεσκονίσω.
