Στην αρχή για εκατοστά του δευτερολέπτου ακούγεται το παντοδύναμο μπάσο. Αμέσως ένα σετ από δώδεκα πνευστά αρχίζει να ωρύεται και μετά “Oh-no,no,no” και όπως λέει και ο Jay-Z στη συνέχεια “History in the making”. Έχετε ακούσει το “Are you my woman?” των Chi-Lites? Όχι; Νομίζετε. Το ακούτε συνέχεια στο ανεπανάληπτο single της χρονιάς (από εμπορικούς τουλάχιστον λόγους) Crazy in Love της αγαπημένης Beyoncé.
Στην παρούσα δισκοκριτική δεν προσπαθούμε να σας πείσουμε να σας αρέσει κάτι που φαινομενικά «δεν πρέπει» αλλά να προτείνουμε ένα δίσκο μέτριο προς καλό που έχει 4 εξαιρετικά singles και άλλα 12 τραγούδια-χάσιμο χρόνου. Το “Dangerously in Love” από τη στιγμή που συλλήφθηκε μέχρι και τώρα που προμοτάρεται κανονικά έχει μόνο ένα σκοπό. Να ξεσκιστεί στις πωλησεις. Μας ενδιαφέρει εμάς αυτό; Ίσως ναι, ίσως και όχι. Ως μουσικό περιοδικό έτσι και έτσι. Ως μουσικόφιλο κοινό, καθόλου. Ως άντρες.....more video-clips, NOW!
 |
Βασίλισσα του R’n’B, θεά της ποπ, η πιο όμορφη τραγουδίστρια αυτή τη στιγμή, η αιτία εκατομμυρίων ονειρώξεων, όπως και να το πείτε μία απάντηση υπάρχει. Hell Yeah! Α, ναι, υπάρχει και η μουσική. Εν αρχή οι Destiny’s Child. Μας άρεσαν τότε, μας αρέσουν και τώρα. Δύο δίσκους είχαν κυκλοφορήσει, τους έχουμε ακούσει και τους δύο και στεκόμαστε στην ατάκα που είχαμε πει και τότε. Αν υπάρχει φυσική εξέλιξη της soul και της R’n’b όπως είχε δημιουργηθεί, τότε οι Destiny’s έχουν πιάσει το νόημα. Μην ξεχνάτε ότι και στα 60’s, 70’s η r’n’b ήταν ένα απόλυτα εμπορικό είδος όπως και τώρα φυσικά άσχετα αν ονόματα όπως James Brown, Otis Redding, Aretha, Marvin κλπ τώρα φαντάζουν ογκόλιθοι. Δεν υπάρχει λόγος να επιχειρήσουμε συγκρίσεις. Θα χάσουμε την ουσία.
Ποιά ουσία θα πείτε μερικοί; Αξίζει η συγκεκριμένη μουσική έστω και αναφορά; Φυσικά και αξίζει, απαντούμε. Και αν νομίζετε ότι στηριζόμαστε στις ενθαρρυντικές απόψεις κάποιων μεγάλων κριτικών ή κάποιων ανθρώπων τόσο τυφλωμένων που βρήκαν στην Beyoncé κάτι τό ωραίο τότε απατάσθε. Όλοι έχουμε τη γνώμη μας. Τέλικα όμως κατέληξα εκεί που φοβόμουν. Υπερασπίζομαι έναν μέτριο δίσκο που έχει όμως τέσσερεις κομματάρες.
Crazy in Love, Work it Out, Baby Boy και Naughty Girl. Ιδού οι προτιμήσεις μας. Αξίζει να αγοράσετε το δίσκο γι’αυτά; Όχι. Το cd όμως έχει και φωτογραφίες. Πιο σοβαρά όμως. Η Beyoncé προσπαθεί πολύ. Γράφει τραγούδια, κάνει παραγωγή σε ορισμένα (!), κατακλέβει samples (θεμιτό, το κάνουν όλοι) και φροντίζει ο δίσκος να έχει τέλεια παραγωγή, πολύ βασικό μέσα σε έναν τεράστιο λαβύρινθο r’n’b κυκλοφοριών. Στρατολογεί τους Jay-Z, Sean Paul, Missy Elliott, Big Boi & Sleepy Brown και τον χμμ Luther Vandross στο να μοιραστούν το μικρόφωνο και δίνει όλο της το φωνητικό είναι για έναν δίσκο που θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερος, αλλά υπάρχει και το μέλλον.
H Beyoncé δεν είναι τυχαία στην κορυφή. Έχει κάνει γερή προετοιμασία, έχει τέλειους image-makers (βοηθάει και η φύση) και έχει φωνάρα. Αν οι επιλογές της την επόμενη φορά είναι πιο κατάλληλες και πιο υπομονετικές τότε ίσως κυκλοφορήσει και κάτι μεγάλο. Μέχρι τότε εμείς θα την προσέχουμε και θα την υποστηρίζουμε. Στο κάτω-κάτω ποιός μπορεί να της αντισταθεί;
