Την πρώτη φορά που άκουγα αυτό το cd, έψαχνα παράλληλα στο internet και για πληροφορίες γύρω απ' το υπεύθυνο συγκρότημα για τούτη την ηχογράφηση. Είχα κρατήσει σημειώσεις μάλιστα σχετικές με τη δισκογραφία του και λοιπά ιστορικά, μα αυτό έγινε πριν από αρκετό καιρό. Τώρα έχω χάσει τις σημειώσεις αυτές, και να σας πω κάτι; Δεν διαθέτω άλλο χρόνο για να τις ξαναψάξω!
Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: οι Danko Jones - που είναι το γκρουπ του Danko Jones, συν δύο ακόμη - είναι τόσο βαρετοί και αδιάφοροι που μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τους έχω κάνει τρομακτική χάρη που άκουσα δύο φορές το άλμπουμ αυτό. Το τρίτο αυτό πόνημα του τρίο απ' τον Καναδά είναι τόσο βαρυφορτωμένο με ροκάδικα κλισέ, που ο μόνος λόγος που μπορεί να δικαιολογήσει την ακρόασή του από κάποιον είναι επειδή τώρα ξεκινάει την επαφή του με το ροκ εν ρολ και του έλαχε το παρόν cd στο διάβα του προς καλύτερες ημέρες και ακροάσεις.
Πρόκειται για μουσική από πιτσιρικάδες προς πιτσιρικάδες, οπότε οι μεν μπορούν να δείξουν καμιά δεκαριά ριφάκια που έμαθαν με τη σειρά τους απ' τον μεγάλο τους αδελφό με την (λίγο) ψαγμένη δισκοθήκη. Όλοι οι υπόλοιποι μείνετε σίγουροι ότι η τραχύτητα και η "δύναμή" τους θα σας αφήσει παγερά αδιάφορους.
"We Sweat Blood"; Σιγά τα αίματα, ρε μάγκες!
