Aυτό είναι το reunion της κορυφαίας ίσως φωνής του είδους, με τον άνθρωπο που το 1992 την σύστησε ως "queen of hip-hop/soul", βγάζοντάς την από τη ασημαντότητα ενός backing singer. Τότε, ο P. Diddy (Puff Daddy τότε), ίσως με υπερβολικές συστάσεις για ένα νέο καλλιτέχνη (αν και η ακρόαση του "What's the 411?" δικαιολογούσε, τουλάχιστον το φωνητικό μέρος αυτής της παρουσίασης στο κοινό), βοήθησε στην εκτίναξη της καριέρας της στα ύψη.
Μετά από μία ακόμη επιτυχημένη συνεργασία, οι δυο τους χώρισαν τους δρόμους τους, για λόγους που δεν γνωρίζαμε τότε και πλέον αρκετά χρόνια μετά και με λυμένες τις "διαφορές" τους επανέρχονται με ένα νέο album. Ο trademark ήχος του P.Diddy είναι πανταχού παρών εδώ αφού παρά την ύπαρξη 24 (εικοσιτεσσάρων) συνολικά co-producers, αυτός λύνει και δένει στο "What's the 411?". Έχουμε και λέμε: Γλυκά samples, κομμάτια που πολύς κόσμος γνωρίζει, όπως αυτά των Marvin Gaye - "I Want You" ("When We") και Atlantic Starr - "When Love Calls" ("Willing & Waiting"), σόλο ιντερλούδια από star rappers (εδώ Jay-Z) και φυσικά το γνωστό κόλπο με την εισαγωγή από μήνυμα σε αυτόματο τηλεφωνητή, στο οποίο ο P.Diddy "φορτώνει" κοπλιμέντα και διάφορα άλλα, για να παρουσιάσει την καλεσμένη του.
Η φωνή της Mary J. Blige είναι το κάτι άλλο, θυμίζοντας μεγάλες φωνές της Motown, σε ορισμένες δε στιγμές γίνεται μια Aretha στα μέσα των 70s. Οι απαιτήσεις βέβαια είναι διαφορετικές, η hip-hop generation λαμβάνει το συναισθηματικό κομμάτι περισσότερο των χορδών της, και λιγότερο την τεχνική της (που κι αυτή έχει φτάσει πλέον σε πολύ υψηλά επίπεδα), πάντως απογειώνει και τις πιο μέτριες στιγμές.
Το "Love & Life" είναι μια καλή επιστροφή για την Mary J. και ίσως ότι πιο προσεγμένο ακούσαμε τελευταία στο εμπορικό κομμάτι του είδους. Ο P.Diddy είναι άσος στο να φτιάχνει hits για τα μαύρα dancefloors και όταν βαριέται αφήνει τη μούσα του -σε πιο χαμηλές στιγμές- να συγκινήσει κι εμάς εδώ τους υπόλοιπους που έχουν πάθει ένα μικρό overdose. Δυστυχώς, όμως, μέσα στη μανία του μάλιστα να εκδόσει μια μεγαλοπρεπή επανένωση/επιστροφή, έχει στριμώξει δεκαοκτώ κομμάτια κι ένα bonus track, χαντακώνοντας τις επτά πολύ καλές στιγμές ("Don't Go", "Let Me Be the One", "Ooh!", "Willing & Waiting", "Friends", "Ultimate Relationship", "Love @ 1st Sight"), αφού τις απλώνει ανάμεσα σε κομμάτια με την αίσθηση του καλοφτιαγμένου και γνώριμου μεν, αλλά και του άγευστου παράλληλα, που δεν σου αφήνει κάτι.
