Ανέκαθεν διακατεχόμουν από μια διάθεση σκεπτικισμού απέναντι σε όλα αυτά τα άλμπουμ-βοήθειες απέναντι σε όλου του κόσμου τους αναξιοπαθούντες, όχι γιατί έχω κάτι με τους προαναφερθέντες, αλλά γιατί βαθιά στο πίσω μέρος του εγκέφαλου μου πάντα είχα την υποψία ότι τα συγκεντρωθέντα χρήματα δεν κατέληγαν στην πραγματικότητα στις ανωτέρω κατηγορίες πληθυσμού, αλλά στις τσέπες των ιθυνόντων και των εκάστοτε καρεκλοκενταυρων. Νωπές είναι άλλωστε ακόμη οι μνήμες από το προπέρσινο σκάνδαλο για υπεξαίρεση υπέρογκων χρηματικών ποσών εκ μέρους ανώτερων στελεχών της UNISEF.
Επειδή όμως δεν υπάρχει κανένας μα κανένας τρόπος να διαπιστώσουμε τις αγαθές προθέσεις του εγχειρήματος, προχωράμε παρακάτω και κοιτάμε να αναλύσουμε το αμιγώς μουσικό μέρος. Σε αντίθεση με το προηγούμενο ανάλογο εγχείρημα του 1995, το Help/War Child για τα παιδιά της σπαρασσόμενης Γιουγκοσλαβίας, το οποίο χαρακτηρίστηκε από μια πρωτοφανή ποιότητα τόσο καλλιτεχνών, όσο και σε επίπεδο τραγουδιών / διασκευών, το περί ου ο λόγος cd δυστυχώς κυμαίνεται σε κατώτερα επίπεδα.
Τα κομμάτια που πραγματικά ξεχωρίζουν και που αποτελούν μια καλή αφορμή για την απόκτηση της συλλογής είναι τα 'The Beautiful Occupation' των Travis (που αν και πρόκειται για τυπικό Travis-ικο κομματι, εντούτοις το όνομα της μπάντας εγγυάται για την ποιότητα του), η διασκευή στο 'Vietnam' του Jimmy Cliff από τους λατρεμένους New Order (αγαπημένο μου συγκρότημα, ακόμη και την Καραγκούνα να διασκευάσει εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα την αγοράσει), το Calico Skies του Paul McCartney (αποκτήστε το καταπληκτικό Flaming Pie του 1999, στο οποίο περιέχεται, είναι το τελευταίο καλό Μακαρτνεικο άλμπουμ), το daft punk-funk 'Everyone Says Hi' του David Bowie (το μοναδικό αξιόλογο up tempo κομματι της συλλογής), το όμορφο και απέριττο Hold On των Spiritualized, το ολοκαίνουργιο και πρωτοεμφανιζόμενο σε δίσκο Border Song του Tom McRae, η ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-η απογειωτικη διασκευή των Charlatans στο -ούτως ή άλλως θρυλικό- 'We Gotta Have Peace' (αξεπέραστο παραμένει και το άλμπουμ του "Roots" του 1971, όπου το πρωτοακουσα) και τέλος……..έκπληξη: η Avril Lavigne διασκευάζει το Knockin' On Heaven's Door', ένα κομματι που γράφτηκε …σχεδόν 10 χρόνια πριν αυτή γεννηθεί! Και η μικρή τα καταφέρνει όχι απλώς καλά, αλλά εντυπωσιάζει, κυρίως γιατί το γρεντζο της φωνής της ταιριάζει τα μαλα με τις οκτάβες του τραγουδιού.
Αδιάφορες οι προσπάθειες των Beth Orton, Billy Bragg, Ronan Keating, George Michael, Lee Ryan, ενώ η Beverley Knight παρόλο που σεβάστηκε το Stevie Wonder classic 'Love is in Need Of Love', δεν φτάνει τα επίπεδα ηχογράφησης του αυθεντικού (πέσατε σε έναν αμετανόητο και φανατικό Stevie Wonder-οφιλο, τι να κάνουμε;).
Το άλμπουμ κλείνει με μια νέα απόδοση του "Peace Train", από τον ίδιο τον Cat Stevens, πλέον αποκαλούμενο Yusuf Islam, ένα τραγούδι που ξαναβγαίνει στο προσκήνιο μετά από 32 ακριβώς χρόνια, από τον Αύγουστο του 71 που είχε φτάσει μέχρι το Νο5 του Βρετανικού τσαρτ (κι αν δεν έχετε το Teaser and the Firecat να πάτε να το αγοράσετε αμέσως γιατί ο Βογιατζης θα σας τραβήξει το αυτί…).
Αν επιθυμείτε διακαώς να αποκτήσετε κάποια από τα προαναφερθέντα τραγούδια, πολλά από τα οποία ίσως να μην ξανασυμπεριληφθουν σε cd, τότε, ναι, η συλλογή ενδείκνυται. Αν το αγοράσετε για να συνεισφέρετε στο ποσό που θα συγκεντρωθεί, επίσης go on, be my guest. Αλλά ούτε καν να διανοηθείτε να αποκτήσετε το cd για να ακούσετε τις νέες τραγουδιστικές απόπειρες του Ronan Keating και του -πάντα σεβαστού, αλλά ενίοτε νερόβραστου- George Michael. Είπαμε: τα κομμάτια προορίζονται για τα παιδάκια του Ιράκ, όχι για τους αναγνώστες του Avopolis.
