Η υποσημείωση στο εξώφυλλο γράφει: “Lost Songs & Rarities 1995-2001”. Λίγο-πολύ τα εξηγεί όλα και αν αναλογιστούμε ότι το “Drunken Soundtracks” είναι το δεύτερο rarities cd που κυκλοφορούν οι αγαπητοί Chris Eckman και Carla Torgerson τότε αντιλαμβανόμαστε ότι οι συμπαθείς μουσικοί γράφουν μουσική ακόμη και στον ύπνο τους. Επειδή όμως οι Walkabouts ούτε super-star είναι αλλά ούτε κινούνται στις επιταγές της διεθνούς showbiz, μπορούμε άμεσα να κατανοήσουμε τη χρηστικότητα τούτης της συλλογής. Το “Drunken Soundtracks” είναι ένα απίθανο δώρο για τους αμετανόητους φαν της μπάντας αλλά ταυτόχρονα και ένα συμπαθητικό συνοδευτικό ηχητικό σύμπαν για όλους τους υπόλοιπους.
Τη δισκογραφία της μπάντας, τη ζηλεύουν πολλοί μουσικοί, τόσο για την ποιότητα όσο και για τη συνέπειά της. Οι συλλογές που εμφανίζονται κατά διαστήματα απλά συμπληρώνουν τα κενά και βυθίζουν τους λάτρες του συγκροτήματος σε πιο βαθιά μονοπάτια. Το “Drunken Soundtracks” ξεδιπλώνεται σε 2 cd’s τα οποία φυσικά και δεν είναι χάσιμο χρόνου και χώρου. Αντίθετα και κυρίως μέσω κάποιων διασκευών (που είναι πάντα ευπρόσδεκτες) αλλά και μέσω κάποιων εκπληκτικών instrumental κομματιών, ο δίσκος ξεφεύγει από τα συνηθισμένα σταθμά μίας «συλλογής».
Οι πειραματισμοί δεν είναι λίγοι. Αγγίζοντας κάποιες αποχρώσεις της jazz, εισβάλλοντας στο ελαφρύ post-rock και ακουμπώντας στην πάντα αγαπητή παραδοσιακή country-americana, οι Walkabouts προσφέρουν μεγαλεία. Οι διασκευές ξεκινούν από τους φοβερούς 22 Pistepirkko, συνεχίζουν στον Neil Young, στέκονται στη ζοφερότητα των Scott Walker, Jacques Brel και Townes Van Zandt και εγκαθίστανται στην αγκαλιά του Serge Gainsbourg από την πένα του οποίου συναντάμε δύο διασκευές (τα Bonnie & Clyde και Sorry Angel). Το καλό γούστο φωνάζει ενώ η περιποίηση που έχουν κάνει οι Walkabouts στους τεράστιους αυτούς καλλιτέχνες είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική.
Τα δικά τους τραγούδια είναι εξαιρετικά. Η πάντα αισθαντική φωνή της Carla, που μπορεί για ορισμένους πλέον να τους γυριζεί στα 90’s με όχι και τόσο νοσταλγική ματιά, στα δικά μας αυτιά παραμένει πάντοτε υπέροχη και σύγχρονη. Το συμπλήρωμα του “Drunken Soundtracks” είναι κάτι παραπάνω απαραίτητο για τους απανταχού φαν της μπάντας. Οι υπόλοιποι δεν έχουν να χάσουν τίποτα δοκιμάζοντας το.
