Στο ντεμπούτο τους οι Βρετανοί Econoline δείχνουν να διαθέτουν τη στόφα μπάντας που δεν πρόκειται να αφήσει αδιάφορο το στέρεό μας. Έίναι πολυσυλλεκτικοί σε ακούσματα και επιρροές, μερικές φορές μάλιστα αυτό φαίνεται να τους μπερδεύει και να τους αποπροσανατολίζει κιόλας, και από την πρώτη ολοκληρωμένη ακρόαση δείχνουν να διαφέρουν από το σωρό της ανεξάρτητης κιθαριστικής παραγωγής της χώρας τους.
Fuzzαριστές κιθάρες που δεν ντρέπονται για το νεαρό της ηλικίας που προδίδουν, ανακατεμένες με σεβαστές δόσεις από κλασικά στοιχεία ατόφιας βρετανικής κιθαριστικής ποπ, αμερικάνικου emo και τέλος, με αρκετή έφεση σε θορυβώδη και wannabe χαωτικά κιθαριστικά περάσματα.
Είναι νέοι και το ακούς καθαρά στο πως τραγουδούν και στο πως μεταχειρίζονται τις κιθάρες τους. Όπερ και σημαίνει πως με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία οι Econoline κάνουν ένα ενθαρρυντικό και απαραίτητο βήμα προς την "συγκροτηματιακή" ολοκλήρωση. Κυκλοφορύν 10 συμπαθητικές συνθέσεις, εκτελεσμένες αρκετά παρορμητικά, αλλά και συνάμα αυθεντικά και ειλικρινά και ουσιαστικά πετυχαίνουν να τους σημειώσουμε στην λίστα μας με τα υπόψην μας για το μέλλον.
Η φωνή όταν μερικές φορές ξεφεύγει σε φωνητικές ακρότητες μάλλον ξενίζει, ενώ όταν καταφέρνει και συγκρατείται μέσα σε πιο cool επίπεδα, καταφέρνει να δώσει χαρακτήρα στα κομμάτια τους, πράγμα πολύ σπουδαίο για έναν ερμηνευτή. Ονόματα σαν τους Built To Spill και τους Get Up Kids βρήκαν ένα ακόμα ξαδερφάκι στην άλλη άκρη του ωκεανού και σίγουρα θα αισθάνονται περήφανοι για τους κόπους τους. Ξέρετε, είναι μεγάλη υπόθεση για ένα μουσικό να καταφέρει η δουλειά του να εμπνεύσει καινούριους μουσικούς να παράξουν δική τους μουσική και μάλιστα ενδιαφέρουσα.
Η παραγωγή ακούγεται ολίγον τι low-budget και αν ήταν απόροια άποψης κι όχι οικονομικού προϋπολογισμού, ίσως στο μέλλον να πρέπει να το ξανασκεφτούν, μιας και μάλλον αδικούνται από το ηχητικό αποτέλεσμα...
