Όσοι θεωρούν τη μουσική ως ένα τυποποιημένο και μονόδρομο τρόπο έκφρασης ας ρίξουν μια ματιά σε αυτό το cd. Εδώ, ο Pole Farrington, ή αλλιώς Tonne, προσκαλεί μερικούς μουσικούς να ηχογραφήσουν από δυο tracks ο καθένας, χρησιμοποιώντας το δικό του απλό software, το οποίο και θα περιγράψουμε στη συνέχεια. Δεν σταματάει όμως εκεί, αλλά εμμέσως απευθύνει την ίδια πρόσκληση και στους ακροατές, μια και παρέχει στο cd τόσο το Soundtoy (το προγραμματάκι που έφτιαξε) όσο και τα samples που χρησιμοποίησαν οι προσκεκλημένοι!
Διαθέτοντας την οπτική του γραφίστα, ο Tonne, είχε την ιδέα κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Royal College of Art να δημιουργήσει ένα απλό στην μορφή software sequencer στα κανάλια του οποίου μπορείς να προσθέτεις τα samples σου, με τη μορφή κουτιών, παίζοντας ταυτόχρονα με τo tempo και την ένταση. Το αποτέλεσμα ονομάστηκε Soundtoy, λόγο του ότι μοιάζει περισσότερο με ένα παιχνίδι παρά με περίπλοκο audio tool και είναι αυτό που βλέπουμε και στο εξώφυλλο του cd.
Οι τρεις μουσικοί που συμμετέχουν στο project, εκτός του ίδιου του Tonne, είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Scanner, ο επίσης πανταχού παρόν παραγωγός Hakan, Libdo και ο Douglas John Benford ή αλλιώς Si-Cut.db. Ρίχνοντας μια ματιά στα βιογραφικά τους, παρατηρούμε ότι όλοι τους έχουν αναλάβει κατά καιρούς την παραγωγή και τα remix σε μια σειρά από γνωστά ονόματα (από Fatboy Slim μέχρι St Etienne) και δεν είναι διόλου άγνωστοι σε όσους διαβάζουν και τα ‘ψιλά’ γράμματα των δίσκων.
Ο σκοπός και των τεσσάρων είναι να συνδυάσουν τα δικά τους samples, τα οποία προέρχονται πολλές φορές από αναλογικές πηγές, στο software του Tonne. Μελετώντας το αποτέλεσμα, μπορείς να εξάγεις ενδιαφέροντα, παρατηρώντας πως ο κάθε καλλιτέχνης χειρίζεται διαφορετικά τα εργαλεία που του παρέχονται και από την άλλη πλευρά πως το ίδιο το εργαλείο διαμορφώνει την μουσική. Έτσι βλέπουμε ότι και οι τέσσερις καταλήγουν σε ένα αρκετά λιτό και ατμοσφαιρικό ambient ιδίωμα, το οποίο όμως παίρνει διαφορετικές αποχρώσεις μεταξύ των tracks.
Στις πολύ κατατοπιστικές σημειώσεις στο ένθετο του cd, συναντάμε τους μουσικούς να περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο επέλεξαν και χειρίστηκαν τα samples τους, όπως και τον ίδιο τον Tonne να περιγράφει το concept του πειράματός του.
Ας ξεχάσουμε λοιπόν τους μουσικούς που βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από τα εξοπλισμένα σαν θωρηκτά studios και ας απομυθοποιήσουμε την όλη διαδικασία παραγωγής της μουσικής. Σε κάτι τέτοιο φαίνεται να μας προτρέπει και ο Tonne, δείχνοντας μας ότι το σπουδαιότερο εργαλείο ενός μουσικού δεν είναι άλλο παρά η ίδια η φαντασία του.
