Όταν οι Ιρλανδοί Frank & Walters έκαναν την εμφάνισή τους στη δισκογραφία το 1991, όλα έδειχναν ότι οι πίνακες επιτυχιών θα αποτελούσαν τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους. Τα πρώτα τους τραγούδια συνδύαζαν άψογα το χιουμοριστικό στοιχείο με μερικές τρομερές μελωδίες, παιγμένες με σχετικό νεύρο αλλά και έγχυτη ευαισθησία. Ο Τύπος ήταν απ' την αρχή μαζί τους, οι συναυλίες τους αποτελούσαν happenings και το ακροατήριό τους ολοένα και μεγάλωνε.
Δυστυχώς όμως, τους εγκατέλειψε μόλις το τρίο των αδελφών Paul και Niall Linehan και Ashley Keating άρχισε να γράφει πιο σοβαρά και ώριμα κομμάτια, κι όταν το ενδιαφέρον του μετατοπίστηκε μαζικά στην Britpop σκηνή. Εκείνοι όμως συνέχισαν αταλάντευτα στο δρόμο τους και κυκλοφόρησαν δίσκους που δυστυχώς παραμένουν μέχρι σήμερα κρυμμένα μυστικά αυθεντικής, λυρικής, Βρετανικής (ή καλύτερα Ιρλανδικής) ποπ.
Στο "Best of…" αυτό θα βρείτε συγκεντρωμένες τις καλύτερες στιγμές του συγκροτήματος, χωρίς όμως καμία απολύτως έκπληξη, κανένα σπάνιο ή ακυκλοφόρητο κομμάτι, μονάχα την κρέμα της παραγωγής τους. Από το πρώτο και πιο επιτυχημένο άλμπουμ τους "Trains, Boats & Planes" - στο οποίο μάλιστα την παραγωγή είχε κάνει ο Edwyn Collins, ενώ σε ορισμένα κομμάτια είχαν αναλάβει ο Dave Couse των A House αλλά και ο Ian Broudie - περιέχονται λογικά και οι περισσότερες επιλογές ("Fashion Crisis Hits New York", "This Is Not A Song", "After All", "Walter's Trip" με το ανορθόδοξο αλλά πέρα για πέρα κολλητικό ρεφρέν και "Daisy Chain"), απ' το δεύτερο "Grand Parade" που κυκλοφόρησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια αργότερα συναντάμε αντίστοιχο αριθμό επιλογών ("Colours", "Indian Ocean", "How Can I Exist" και "Tony Cochrane") και τέλος από τα δύο επόμενα "Beauty Becomes More Than Life" και "Glass" υπάρχουν από δύο μόλις τραγούδια.
Παρά λοιπόν την ποιοτική διάσταση της μουσικής τους, οι Frank & Walters παρέμειναν καταδικασμένοι να μην απολαμβάνουν της πολυτέλειας του να ανακεφαλαιώνουν την μέχρι σήμερα πορεία τους με εξαντλητικά και χλιδάτα διπλά cd, ελπίζουμε δε αυτή η συλλογή να μην αποτελεί το τέλος της ταπεινής τους πορείας. Είναι γνωστό ότι ο κόσμος είναι άδικος, θα σας συμβουλεύαμε πάντως να μην αφήσετε μουσικές σαν τις δικές τους να διαφύγουν ξανά της προσοχής τους, αν έτσι έχουν τα πράγματα.
