Ο ντελικάτος εκπρόσωπος της lounge τραγουδοποιίας επιστρέφει ακόμα πιο χαλαρός και cool στο Frantic. Είτε κανείς δεν αποδέχεται την ειλικρίνεια ή την ουσία των διασκευών του, είτε δεν ενθουσιάζεται με την ποιότητα των νέων του δημιουργιών, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί το κλίμα που δημιουργεί.
Ενσωματώνοντας μικρά blues, country και folk στοιχεία σε ένα art-pop σύνολο, βγαλμένο πολλές φορές από την επιδραστική περίοδο των Roxy Music, ο Bryan Ferry ξαναεπισκέπτεται τις αγαπημένες του πηγές (Dylan, Leadbelly) και γράφει κάποια αξιόλογα τραγούδια, χωρίς βέβαια να διαφοροποιείται σε σχέση με ότι αναμέναμε και ότι μας έχει δώσει. Επαναλαμβάνει ίσως τον εαυτό του, αλλά το κάνει έτσι ώστε πουθενά να μη δημιουργεί δυσφορία.
Οι συνεργασίες με τους Dave Stewart, Jonny Greenwood των Radiohead, αλλά και τον Brian Eno (πλήν του τελευταίου), ίσως και να περνούσαν απαρατήρητες αν δεν κοιτούσαμε τα credits. Βασιλιάς είναι ο εκλεκτικισμός του, το στυλ και το τρέμολο της φωνής του.
Από τη μία, στις διασκευές, δεν τα πάει αυτή τη φορά ούτε καταπληκτικά, αλλά ούτε και άσχημα. Η ακουστική διασκευή στο κομμάτι του Dylan "It's All Over Now Baby Blue", αλλά και αυτή στο "Don't Think Twice" του ίδιου, με τη συνοδεία ενός πιάνου, έχουν το στοιχείο της μίμησης της ερμηνείας του αυθεντικού και ...χάνουν. Στο "Goodnight Irene" (Leadbelly) οδηγείται σε πιο blues δρόμους και τα καταφέρνει πολύ καλά.
Από την άλλη, είτε κινείται στην μέτρια Spectorική pop του "One Way Love", είτε σε κομμάτια που ενθουσιάζουν, όπως αυτό που κλείνει το album, το "I Thought", γραμμένο με τον Brian Eno και γεμάτο με καλειδοσκοπικά πλήκτρα, τα αποτελέσματα είναι μία ή άλλη. Yπάρχουν καλές και μέτριες στιγμές, αλλά έτσι κι αλλιώς το Frantic είναι ένα album που θα προσθέσουν με χαρά στη δισκοθήκη τους μόνο όσοι τον ακολουθούν.
Ο κόσμος του Bryan Ferry περιστοιχίζεται από μεγάλα σπίτια, έρωτες, ταινίες, πανέμορφες γυναίκες, ρομαντισμό και μια εκλεκτιστική, cool άποψη. Είναι ένας σοφιστικέ stylist του τραγουδιού που αρνείται να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με ό,τι πραγματικά τον περιστοιχίζει.
