Μετά το επιτυχημένο comeback του με τους Red Hot Chili Peppers και το Californication, ήγγικεν η ώρα για το προσωπικό βίτσιο, που δεν είναι άλλο από το "To Record Only Water for Ten Days", την τρίτη του solo δουλειά, στην οποία γράφει, ερμηνεύει και κάνει την παραγωγή (στο homemade studio του).
Αν περιμένετε funk-rock δυναμίτες θα απογοητευτείτε βέβαια, καθώς το μόνο που δεν περιέχει το νέο του album είναι αυτούς -άλλωστε είπαμε ότι πρόκειται για προσωπικό βίτσιο, όπου εκεί μπορεί να βγάλει (και βγάζει) τη λατρεία του για τους Lou Reed και Syd Barrett, τη synth-pop από τα 80s και την ψυχεδελική folk.
Η ζυγαριά γέρνει προς τα ένα 80s ήχο με old-school σύνθι και μελωδικές στιγμές στις οποίες καλείται να τραγουδήσει μια -αντικειμενικά- αδύναμη φωνή. Έτσι λοιπόν στην παλιομοδίτικη αντίληψη (εκτός από τα drum machines) προσθέτονται διάφορα όμορφα effects, που επίσης δεν "λειτουργούν" πάντα όπως θα επιθυμούσε ο εμπνευστής τους.
Το μεγαλύτερο, όμως, αρνητικό στοιχείο του "To Record Only Water for Ten Days" είναι η αίσθηση του ανολοκλήρωτου, με ελάχιστες καλές στιγμές και πολλά "γεμίσματα" ανάμεσα στα 15 κομμάτια που χαλούν την καλή εικόνα. Ίσως αν άφηνε λίγο το χρόνο ή αν περιόριζε μερικές εντελώς αδιάφορες στιγμές, η εικόνα που θα άφηνε το album να ήταν σαφώς καλύτερη. Άλλωστε το ταλέντο όχι μόνο δεν του λείπει, αλλά του περισσεύει, ιδίως όταν βρίσκεται με τους υπόλοιπους band mates…
