Μια αφόρητη βαρεμάρα εκπέμπει ο νέος δίσκος του Rod Stewart. Περισσότερο τραγουδιστής πλέον, παρά τραγουδοποιός (ακόμα και στην παραγωγή συμμετέχει σε ένα μόνο κομμάτι) το μόνο που βγάζει είναι ένα συντηρητισμό, μέσα από μια mid-tempo σούπα με ολίγη από R&B για να είμαστε και μέσα στα πράγματα.
Στεκόμαστε μόνο στο "Smitten", το οποίο γράφτηκε κατά το ήμισυ από τη Macy Gray, και το οποίο ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, αλλά και στη γεύση από Motown στο "Run Back Into Your Arms". Από κει και πέρα, διασκευάζει αδιάφορα τα "It Was Love That We Needed" (Curtis Mayfield) και "To Be With You" (The Mavericks), ενώ για τις υπόλοιπες στιγμές ούτε λόγος να γίνεται...
Κάποιες ισπανικές κιθάρες και κάποιες drum machine υπόνοιες, απλώς ενισχύουν -με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται- την έλλειψη ψυχής, έμπνευσης και τόλμης. Κι αν δεν υπάρχει ούτε ένα από τα τρία, τα πράγματα δυσκολεύουν…
