Oι Ηefner, παράλληλα με την κυκλοφορία του "Boxing Hefner" στις αρχές του χρόνου που διανύουμε είχαν αναγγείλει ότι θα κυκλοφορούσαν τον καινούργιο τους τρίτο studio δίσκο πριν μπει το 2001. Και το κατάφεραν. Το We love the city είναι το καινούργιο πόνημα των Λονδρέζων αγαπημένων indie ηρώων που περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία και για ακόμη μία φορά δεν απογοητευθήκαμε. 

Το πρώτο και πασιφανές χαρακτηριστικό στοιχείο του We love the city που παρατηρεί κάποιος που παρακολουθεί τους Hefner από την αρχή της καριέρας του είναι ότι ο χρόνος είναι με το μέρος τους και όσο πιο πολύ περνά ο καιρός, τόσο η σύνθεση των μελωδιών όσο και η στιχουργική δεινότητα του Darren Hayman εξελίσσονται με γεωμετρική πρόοδο. Μέσα από 12 τραγούδια διακρίνουμε έυκολα το πηγαίο ταλέντο του αρχηγού του group στο να σχεδιάζει άψογες μικρές ιστοριούλες με άφθονο χιούμορ και την γνωστή βρεττανική "χαρμολύπη" που μας είναι πια τόσο αγαπητή. Δεν ξέρω αν ο Hayman γράφει τους στίχους του σε ένα μικρό δωματιάκι με αρκετές φωτογραφίες του Jarvis Cocker, αλλά γνωρίζω ότι το μήνυμα του περνά άμεσα και εύστοχα. Αυτή άλλωστε είναι και η ουσία της ποπ μουσικής. 

Ωστόσο οι Hefner, δεν απολαμβάνουν τεράστιας παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας και καλά κάνουν. Δεν είναι αυτό το ιδεατό πακέτο που επιζητούν οι μεγάλες δισκογραφικές και διαφημιστικές εταιρίες, αυτό με τα υποφερτά φωνητικά και τα απλά κατανοητά lyrics. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Παρ' όλ' αυτά εγώ προσωπικά στο πρόσωπο των Hefner βρίσκω την πιο καλοδουλεμένη ποπ του καιρού μας. 

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορείς να πεις ότι οι Hefner στέκονται σε παρωχημένες και δοκιμασμένες συνταγές. Θέλουν να ταράξουν τα νερά και προφανώς δεν θέλουν τον πολυχρησιμοποιημένο όρο britpop κολλημένο πάνω τους. Το βασικότερο παράδειγμα αυτού του σκεπτικού του group συναντάται στο προτελευταίο τραγούδι του δίσκου, το απολαυστικό "The day that Thathcer dies". Ο Hayman συνεχίζει, "we will laugh, though we know it's not right" και προσθέτει "ding dong, the witch is dead. Which old witch? The wicked witch". Είναι ευκολονόητο ότι τέτοιους στίχους, δεν τους συναντάς εύκολα σε βρεττανικό δίσκο. Το χιούμορ φαίνεται να δικαιολογεί όλη αυτή την κακία, αλλά δεν μένει παρά να παρακολουθήσουμε τις αντιδράσεις από την Γηραιά Αλβιώνα, όταν αυτές εκδηλωθούν. 

Το πρώτο single του We love the city, είναι το πανέμορφο "the greedy ugly people". Για μένα είναι πολύ δύσκολο να ξεκολλήσω από το να το ακούω. Μαγευτικό ρεφραίν και στο τελευταίο λεπτό, ένα γύρισμα σε μία τελείως διαφορετική R&B σχεδόν μελωδία. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι το "we love the city" αποτελεί μία υπέροχη βρεττανική κυκλοφορία που μέσα στον τελευταίο χρόνο δεν ήταν και πολλές μιας και οι Αμερικάνοι έχουν να επιδείξουν εξαιρετικές δουλειές. Το cd κυκλοφορεί εδώ και μερικές εβδομάδες και στη χώρα μας σε δύο εκδόσεις. Μία κανονική και μία limited που περιέχει 2 videos για PC και ένα extra-bonus cd με τέσσερεις live εκτελέσεις από τις εκπομπές του John Peel που έχει δηλώσει μεγάλος θαυμαστής της μπάντας. Εκτός αυτών, στις 15 του Δεκέμβρη που μας έρχεται θα μπορέσουμε να τους δούμε και live οπότε μέχρι τότε, αγοράστε και εμπεδώστε έναν πολύ όμορφο δίσκο. 

Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured