Amon Tobin - Supermodified

Βλέποντας έναν καλλιτέχνη που σου είχε κινήσει το ενδιαφέρον από τα πρώτα του βήματα να συνεχίζει με απόλυτη συνέπεια του έργο του, αν μη τι άλλο αισθάνεσαι φοβερή ικανοποίηση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Amon Tobin ο οποίος στο Supermodified όχι μόνο δεν πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας αλλά μας έδωσε άλλον έναν σπουδαίο δίσκο. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στην δισκογραφική πορεία του ιδιοφυούς Βραζιλιάνου πριν κυκλοφορήσει το Supermodified.

Ξεκίνημα στα τέλη του 1996 όταν κυκλοφορεί την πρώτη του δουλειά με το όνομα Cujo και αμέσως προσελκύει τα βλέμματα πάνω του. Το 'Adventures in Foam' είναι το καλύτερο ξεκίνημα, μελωδικό και σαγηνευτικό, κινούμενο από το ambient και το trip hop μέχρι το εξευγενισμένο drum 'n' bass. Αμέσως τον πλησιάζει η -γνωστή στο είδος- εταιρία Ninja Tune και εξασφαλίζει τις επόμενες κυκλοφορίες του κάτω από το κανονικό του όνομα πια. Το Brickolage του 1997 είναι πιο ρυθμικό και συμπαγές, ενώ πίσω από τα drum 'n' bass loops κάνουν την εμφάνιση τους swing και samba γραμμές που στη συνέχεια θα γίνουν και το σήμα κατατεθέν του Tobin. Στο EP Piranha Breaks που θα ακολουθήσει διαγράφεται και μια νέα ηχητική πορεία που συνεχίζεται ως σήμερα. Απελευθερωμένος ο Tobin πλέον από το άγχος των πρώτων κυκλοφοριών αφήνει να ξεσπάσουν τα breaks που είχε τόσο προσεκτικά δαμάσει στο ντεμπούτο του και διαλέγει τους πιο δύστροπους συνδυασμούς ρυθμών για να κινηθεί. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής του είναι και το σκοτεινό Permutation, ένα μίγμα drum 'n' bass, samba, κινηματογραφικών samples, και ότι άλλου μπορείς να φανταστείς. Ένας δίσκος που παίρνει κατευθείαν τον δρόμο για τα αγαπημένα του 1998 και αυξάνει την περιέργεια για το τι θα ακολουθήσει.

Αυτό που ακολουθεί, ακριβώς δυο χρόνια μετά, είναι το εν λόγω album, με τίτλο Supermodifier. Η συνταγή είναι η ίδια, ο μάγειρας πιο έμπειρος και τα beats εξίσου δυνατά. Οι ρυθμοί απομακρύνονται από τις συνήθεις drum 'n' bass φόρμες και χάνονται σε ένα fusion πανηγύρι στο όποιο σχεδόν τίποτα δεν μένει όρθιο. Αν το Permutation ήταν σκοτεινό και περίεργο, το Supermodified είναι καταιγιστικό, ένα πραγματικό πάρτι ήχων και ρυθμών. Τα jazz περάσματα είναι παρόντα και αυτή τη φορά, όπως και οι πινελιές της βραζιλιάνικης ρυθμικής παράδοσης. Όλα αυτά βέβαια έχουν αποσυντεθεί και αναδομηθεί από τον μαγικό sampler του Tobin.

Οι επιθετικoί ρυθμοί εναλλάσσονται με ψυχεδελικά μέρη με βιολιά, πνευστά, τριγμούς σε ένα μείγμα cartoon ψυχεδέλειας, όπως περιγράφει και ο ίδιος τη μουσική του. Η ποικιλία είναι μεγάλη, από τα ρετρό Keeping it steel και Natureland μέχρι τους έντονους funk και big beat ρυθμούς του Four Ton Mantis. Η ελευθερία στη δομή θυμίζει κάτι σε David Holmes -εδώ όμως ο ήχος είναι πιο πυκνός και ελαφρά πιο βαρυφορτωμένος. Αν δεν είχαμε και μάλιστα μερικές αδύναμες στιγμές όπως το Golfer vs Boxer ή το μονότονο Precursor (στο οποίο η συμμετοχή του Quadraceptor δεν σώζει την κατάσταση) και γενικότερα αν ο κύριος Tobin έδινε μεγαλύτερη προσοχή στις λεπτομέρειες εκείνες που κάνουν ένα δίσκο διαχρονικό, ίσως τώρα να μιλάγαμε και για ένα νέο Entroducing.