Tarwater - Animals Suns and Atoms

Μέσα στο άνευ ουσίας παιχνίδι των ονομάτων μπορείς εύκολα να βάλεις στους Tarwater την ταμπέλα του post rock ή ακόμα της post electronica κατά άλλους. Πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα κάτι τέτοιες ταμπέλες είναι ελέγξιμο, οπότε το μόνο σίγουρο που μπορείς να πεις από τη στιγμή που μπαίνεις σε ένα τέτοιο παιχνίδι τίτλων και χαρακτηρισμών είναι ότι οι Tarwater βρίσκονται απόλυτα συντονισμένοι στο kraut rock πνεύμα. Άλλωστε οι πειραματισμοί τους αφορούν κυρίως τον συνθετικό τομέα αφού ηχητικά παρόλο που ακούγονται φρέσκοι δεν καίγονται κιόλας να κυνηγήσουν τους νεωτερισμούς των εραστών της electronica σκηνής. Ίσως αυτό να είναι τελικά που τους κάνει και πιο συμπαθείς μια και δημιουργούν όμορφα ατμοσφαιρικά κομμάτια χωρίς να ταλαιπωρούν και τα αυτιά μας με αυθυπόστατες εκκεντρικότητες.

Το γερμανικό αυτό duo έχει ήδη κυκλοφορήσει δύο δίσκους στο παρελθόν, το ντεμπούτο με τον περίεργο τίτλο '11/6 12/10' -το οποίο ήταν μεν καλό, αλλά επιτρέψτε μου να εκφέρω την προσωπική μου προτίμηση στο εξαιρετικό 'Silur' το οποίο έμοιαζε συμπαγές και ολοκληρωμένο από όλες τις απόψεις. Το κατά πόσο το 'Animals…' είναι ισάξιο του προκατόχου του θα αφήσω καλύτερα να το δείξει ο χρόνος, άλλωστε τέτοιες συγκρίσεις συνήθως λίγη σημασία έχουν.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι Tarwater τα πάνε για άλλη μια φορά μια χαρά και οι οπαδοί του electro του kraut rock και γενικότερα των dark καταστάσεων μπορούν να καυχώνται ελεύθερα ότι βρήκαν άλλο ένα pet-group. Οι συνθέσεις τους είναι χαμηλόφωνες και ατμοσφαιρικές, σκοτεινές αλλά και λυρικές, με συνδυασμούς ακουστικών και ηλεκτρονικών οργάνων, κάτι δηλαδή σαν τον ήχο των Tuxedo Moon αν αυτοί έκαναν λίγο παρέα με τους Kraftwerk.

Όσο αφορά τους στίχους (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) οι Tarwater όπως μας δίνουν να καταλάβουμε από τον τίτλο κιόλας του δίσκου ασχολούνται με κάθε τι το επιστητό, όπως τους 7 τρόπους απομίμησης του τέλειου δέρματος ή τον πως όλα τα μυρμήγκια άφησαν τον Παρίσι. Τους το συγχωρούμε όμως γιατί ταιριάζει με το φουτουριστικό στυλ τους, όπως υπέροχα ακούγεται και η εναλλαγή αντρικών και γυναικείων φωνητικών.

Ρίχνοντας άλλη μια ματιά στα προηγούμενα μου σχόλια παρατηρώ ότι τελικά δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό στο 'Animals suns and atoms' αντιθέτως μάλιστα δεν είναι και λίγα τα θετικά στοιχεία. Ας εκφράσουμε και εμείς τον θαυμασμό μας λοιπόν για την ωραία μουσική των Tarwater, και ας αναμείνουμε τις μελλοντικές τους κυκλοφορίες μια και απ' ότι φαίνεται πλέον έχουν θέσει στον εαυτό τους υψηλά στάνταρτ.