Μια παρέλαση διάφορων στυλ είναι το τελευταίο album των Auteurs. H oμάδα του Haines απορρόφησε πολλά θεμελιώδη στοιχεία της pop μουσικής των 3 τελευταίων δεκαετιών, διανθίζοντάς τα με αντιφατικές - εκ πρώτης όψεως - ηχητικές γεύσεις.
Κάποια κομμάτια φέρνουν στο μυαλό τους Sex Pistols, άλλα τον Gary Numan, άλλα τους Blur, άλλα τον παλιό Bowie, άλλα φαντάζουν βγαλμένα κατευθείαν από τις Phil Spector εποχές. Και σε όλο το album, η μπάντα ανακατεύει όλα όσα αναφέρθηκαν.
Από το Numan για παράδειγμα, παίρνει τις ατμόσφαιρες, από τους Pistols το punk attitude (oι Auteurs έχουν πολλά περισσότερα κοινά με το punk απ'όσους επαγγέλονται punkers τελευταία), από τους Blur κάποια riffs, και πάει λέγοντας.
Και το τελικό αποτέλεσμα είναι μερικά από τα πιο όμορφα τρίλεπτα, σύντομα, γλυκόπικρα κομμάτια που έχετε ακούσει τελευταία. Κομμάτια γρήγορα, κοφτερά αλλά και ρομαντικά ενίοτε. Είναι φανερό ότι οι Auteurs έχουν κάτι να πουν. Για τη βία, την απομόνωση, τις εφηβικές αυτοκτονίες. Και κάποιες φορές σε "στέλνουν" κυριολεκτικά με το γοητευτικό και καταρραμένο ταυτόχρονα ρομαντισμό τους (χαρακτηριστικό παράδειγμα το "Lights Out").
Pop, punk rock (ακόμα και glam) με λόγο ύπαρξης. Ισως, ο παρακάτω βαθμός να ήταν μεγαλύτερος, αν πρόσεχαν περισσότερο κάποιο από το υλικό τους και δεν αρκούνταν στην ύπαρξη μερικών πολύ καλών στιγμών.
