Eκτο album για τους Βρετανούς 90s indies, το πρώτο πλέον σε μεγάλη εταιρία, και μάλλον ήρθε και γι' αυτούς η στιγμή που η λέξη "ώριμοι" (sic) είναι η καταλληλότερη.
Οχι ότι ο Tim Burgess πέταξε τον έφηβο που κρύβει μέσα του, απλά ακούγοντας waltz 3/4 όπως το "The Blonde Waltz" ή το (επίσης waltz) και μελωδικότατο "I Don't Care Where You Live" ή τις συγκινητικές αναφορές στο μακαρίτη Rob Collins που πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ("You are my sweet black angel laughing on my shoulder"), στο φορτωμένο από mellotron "Senses" και όχι μόνο, κάποια πράγματα σου φαίνονται διαφορετικά.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι στο "Us And Us Only" ακούγονται και φρέσκιοι παράλληλα. Σε ιδέες, σε ήχους. Σε στίχους; Χμμμ... Οι στίχοι δεν είναι και το δυνατότερό τους σημείο.
Οσο για το μουσικό μέρος, το νέο τους album θα σας δώσει ένα ακόμα λόγο για να τους αγαπήσετε. Είναι απλά το καλύτερό τους, το πιο μεστό και πολυσυλλεκτικό σε ήχους.
Ακούστε το "My Beautiful Friend", με το παράξενο spaghetti western αίσθημα, τους κλασικούς rock παλμούς του "The Blind Stagger", τις πανέμορφες αρμονίες που ξεπηδούν από το συνδυασμό κιθάρων και strings στο "Watching You". Ο γνωστός ήχος είναι εκεί, είναι απλά πιο "γεμάτος", με πολλές Dylanικές αναφορές και σκόρπιες ιδέες...
Μια καλή βρετανική πρόταση, μέσα στις πολλές πατάτες που μας σερβίρουν οι "φίλοι" μας για διαμάντια...
