Αφού αναζήτησε την μουσική έκφραση μέσα από μια σειρά δίσκους στους οποίους συνεργαζόταν με άλλους μουσικούς, η Τάνια Γιαννούλη αισθάνεται πως ήρθε η ώρα να καταθέσει μια εντελώς προσωπική άποψη, μόνη με το πιάνο της. Και κάνει έναν ρωμαλαίο δίσκο που δείχνει αυτοπεποίθηση και κυρίως φανερώνει όλα της τα εκφραστικά χαρίσματα.
Δυνατές μελωδίες, στοχαστικότητα, καθαρό/προσωπικό παίξιμο και ένα jazz σύμπαν με μεγάλο μουσικό ορίζοντα.
Μέσα σε μία ώρα και κάτι και με 24 συνθέσεις μεγαλύτερης ή μικρότερης διάρκειας κατορθώνει να πει την δική της ιστορία που ακούγεται προσωπική και πλήρης, χωρίς να αφήνει τίποτα στην τύχη, χωρίς κάτι να εξέχει ή να ακούγεται «εκτός πνεύματος».
Παίξιμο διαυγές και προσωπικό, συνθέσεις που αξιολογούνται μόνο θετικά, συναισθηματικός κόσμος που δεν «φωνάζει» άσκοπα, βαθιά γνώση του αντικειμένου της.
Η Τάνια Γιαννούλη αποφάσισε να κάνει ένα Solo άλμπουμ την κατάλληλη στιγμή, όταν η αυτοπεποίθηση της είχε την κατάλληλη ενέργεια να αναμετρηθεί με τον εαυτό της, τη συσσωρευμένη γνώση της αλλά και με αυτό το απίστευτο μουσικό όργανο που λέγεται πιάνο και μπορεί εύκολα να σε φάει λάχανο...
