Οι Whereswilder, έχουν την ικανότητα, να παίρνουν έναν λευκό καμβά και να δημιουργούν ανεπιτήδευτα, με τη δική τους χρωματική παλέτα, το σχέδιο που εκείνοι επιθυμούν, στη συνέχεια να το μεταβάλλουν και να το επεξεργάζονται με υπομονή, και τελικά να παραδίδουν μια νέα του εκδοχή. Η τρίτη τους κυκλοφορία τους βρίσκει σε εκείνη τη χρονική στιγμή, που η έμπνευση κι ο αυθορμητισμός ζωγραφίζονται πάνω στο ίδιο λευκό καμβά. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2021 από την United We Fly, ενώ στην παραγωγή του βρίσκουμε τον Γιάννη Βούλγαρη. Το Movement In Place παρουσιάζει την μπάντα σε μια νέα νοητή γραμμή, αλληλένδετη με επιρροές κι άρωμα των early 70s, μέσα από ροζ εκφάνσεις των smooth-y φωνητικών που έχουμε ξεχωρίσει, προσεγμένα synths που ξεδιπλώνονται τις κατάλληλες στιγμές και γοητευτικά έγχορδα που παντρεύουν έξυπνα την κάθε μετάβαση από προηγούμενη σε επόμενη μελωδία.
Κάθε ακροατής μπορεί να βρει τον εαυτό του σε αυτό το δίσκο. Πολυδιάστατες funky pop συνθέσεις κλείνουν στωικά το μάτι στην ανάλαφρη πλευρά της indie, και μας θυμίζουν πως εάν για κάτι φημίζονται οι Whereswilder, είναι η πλουμιστή ηχητική τους ταυτότητα και η ταύτιση που μπορούν να καλλιεργήσουν. Καθώς περιπλανιέσαι στο track list του άλμπουμ πέφτεις επάνω σε γλυκές θύμησες από Beatles και Byrds. Το “On The Line” μας υπενθυμίζει τo ρεαλισμό μιας σύγχρονης πάλης. “Εverybody’s looking for a better deal” ακούμε και γνέφουμε αναπόδραστα το κεφάλι, σαν να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Δυναμικά momentum του δίσκου το “For Show” αλλά και το “No Lover” που παρεισφρέουν έξυπνα στην αινιγματικότητα αυτού του πονήματος. Παιχνιδιάρικα και άκρως τονωτικά τα “Evolution” και “I am Evil” προβάλλονται μέσα από ελκυστικές, χρωματιστές soul συνιστώσες. Το νοσταλγικό “Hold Up” ερεύνα την έννοια της οικειότητας μέσα σε γνώριμα σημεία και μέρη -“looking out for a place, a place we could stay”- εκεί όπου εμείς ορίζουμε την ασφάλεια και τη βεβαιότητα που επιθυμούμε να νιώσουμε.
Όπως το ίδιο το συγκρότημα ανέφερε σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Ά. Κλειτσίκα, πρόκειται για τον πιο “Whereswilder” δίσκο που έχει ποτέ γραφτεί, αφού ο καθένας τους μέσα σε αυτή τη δημιουργία ξετυλίγει το 100% του εαυτού του. Η αναλογική φωτογράφιση με τους τέσσερίς τους από τον Έβαν Μαραγκουδάκη που χρησιμοποιήθηκε ως εξώφυλλο και artwork του άλμπουμ, αποδίδει την αίσθηση μιας classic σκηνής από αμερικάνικη ταινία του ’70 και αντιπροσωπεύει, ουσιαστικά, ολόκληρη τη στοχοθεσία του δίσκου, ολοκληρώνοντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που η μπάντα έχει επιτυχημένα συνθέσει. Κάπου εδώ, επανερχόμαστε σε έναν στοχασμό που σ’ αυτό το πόνημα φανερώθηκε με την αρχή. Η αρτιότητα μιας δημιουργίας εξαρτάται καταλυτικά, αν όχι απόλυτα από τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε η σύλληψή της και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτή έγινε πολύ νωρίτερα από την τελική ημερομηνία κυκλοφορίας του άλμπουμ. Οι Whereswilder λοιπόν, ξέρουν να ερμηνεύουν σωστά αυτές τις συνθήκες.
