«Καλωσήρθατε στη ζούγλα» φωνάζουν μεσ' τα μούτρα μας οι Bazooka, απ' τις πρώτες κιόλας άναρθρες κραυγές του νέου τους ΕΡ, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του απολαυστικού άλμπουμ Άχρηστη Γενιά. Κραυγάζουν όμως τον αφορισμό τους όχι με τo φτιασιδωμένο ύφος κάποιου κλώνου του Axl Rose που μόλις βγήκε απ' το κομμωτήριο, αλλά με την ορμή μιας ομήγυρης που θέλει να εξαπολύσει οργανωμένη επίθεση στα ασφαλή σαλόνια μας, μέσα από τσιρίδες, διαβολεμένα φωνητικά και κιθάρες σε θερμοκρασία βρασμού.
Η βολιώτικη μπάντα εντάσσεται πλέον στην Inner Ear, τώρα που δείχνει να βρίσκει τη φωνή της. Τα 4 νέα τραγούδια βρίσκονται στον δικό τους, ερεβώδη κόσμο –και χαίρονται γι’ αυτό. Ούτε ματιά δεν θέλουν να ρίξουν στο λεηλατημένο περιβάλλον γύρω τους. Απ' τον διαστημικό, πηχτό θόρυβο της "Ζούγκλας" και την αρρωστημένη, παγανιστική folk του ακουστικού "Εξαϋλώσου", μέχρι την εθιστική, γκρουβάτη ανάπτυξη του "Η Δική Σου Η Σειρά", το ΕΡ σε ρίχνει με τα μούτρα σε ένα φρενήρες καρουζέλ από ζαλιστικές κιθάρες, μέσα στο οποίο ψάχνεις για χερούλια να πιαστείς. Το πνιγμένο στα παραισθησιογόνα μανιτάρια "Θέλω Φύση" στο φινάλε, ακούγεται σαν χαμένο nugget, το οποίο ανακάλυψαν ρακοσυλλέκτες της ψυχεδελικής κουλτούρας της δεκαετίας του 1960 και το ανασκευάζουν με χειροποίητα υλικά.
Οι Bazooka παίζουν μουσική σαν να είναι εγκλωβισμένοι στα γρανάζια της παρανοϊκής rock μηχανής που τους έθρεψε. Οι κιθάρες θέλουν να συντηρήσουν έναν χορό που έχει στηθεί γύρω τους από σαλεμένους και φρικιά. Το συγκρότημα επικοινωνεί σε ελληνικό στίχο, ποζάρει με αυτάρεσκο, αμερικάνικο θράσος και ηδονίζεται μιλώντας την παγκόσμια γλώσσα του rock 'n' roll. Οι εμφανείς επιρροές από Mudhoney και Melvins περισσεύουν και ανήκουν σε «σφουγγοκωλάριες» κριτικές και αναλύσεις, όσες παραβλέπουν την άναρχη φύση των Bazooka και των υγρών που παράγουν τα θέλγητρά τους.
Εφόσον οι ίδιοι δεν φόρτωσαν με το λίπος άλλων 7 με 8 «fillers» τούτο το σύνολο τραγουδιών, θα ακολουθήσω το παράδειγμά τους και δεν θα υπεραναλύσω την οργανική τους φύση. Αντ’ αυτού, θα αυξήσω την ένταση στον ενισχυτή, γιατί η επόμενη ακρόαση είναι πάντα καλύτερη απ' την προηγούμενη. Δεν το λες και λίγο.
{youtube}EYLm7hRHroI{/youtube}
