Εν αρχή ην το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Χιουμοριστικό, πικρά αυτοσαρκαστικό και καταγγελτικό μάλλον, αποτυπώνει τα χίλια μύρια κύματα που χρειάστηκε να περάσει το πρόσωπο που βρίσκεται πίσω του: ένα παιδί μεταναστών από τη Γκάνα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και ήρθε αντιμέτωπο με τον ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας· ένας άνθρωπος χωρίς δελτίο ταυτότητας, αλλά με δικό του στυλ και προσωπικότητα. Ο Νέγρος Του Μοριά κρατάει κομπολόι και δηλώνει «μαύρος Ελληνάρας».
Έπειτα ήρθε ο ήχος. Ένα συνονθύλευμα του δρόμου, λεκιασμένο και σκονισμένο, με samples και ρυθμούς σα να σέρνονται, σα να γδέρνουν και να σκουντάνε με αναίδεια και τσαμπουκά την αόρατη ύλη που παρεμβάλλεται ανάμεσα στα ηχεία και το αφτί.
Και στο τέλος έφτασε ο λόγος, οι λέξεις που ξεπήδησαν από τον ορυμαγδό, παίρνοντας κάτι από τη θολούρα του. Λέξεις ελληνικές, ειπωμένες όμως με έναν ιδιότυπο τρόπο. Ο Νέγρος Του Μοριά ραπάρει σαν να μιλάει ή μιλάει σαν να ραπάρει. Όπως και να 'χει, αυτά που έχει να σου πει μετράνε και ρέουν σαν καυτή λάβα. Και ζητούν να σε πάρουν επειγόντως μαζί τους.
Το ταξίδι που σε πάνε τα 14 κομμάτια του Ακούγοντας Και Μαθαίνοντας έχει να κάνει με τα βιώματα του δημιουργού τους στον δρόμο και με τη στάση που αυτός κράτησε απέναντι στα όσα έζησε, είδε και άκουσε. Δεν καταπιάνεται με την ανάλυση των μεγάλων γεγονότων, αλλά αποτυπώνει τις μικρές εικόνες, τα φαινομενικά ασήμαντα περιστατικά, τα καθημερινά και τα αποκαλούμενα «τετριμμένα». Η γλώσσα με την οποία τα αφηγείται είναι η καθομιλουμένη, αλλά και η αργκό: ακούς φράσεις και λέξεις που σχεδόν έχεις ξεχάσει, κι ας μεγάλωσες χρησιμοποιώντας τες. Κάπως έτσι, ο Νέγρος μεταφέρει καλύτερα από πολλούς επίδοξους «χρονογράφους» μια αδυσώπητη πραγματικότητα: εκείνη της καθημερινότητας των απόκληρων στην Αθήνα της Κρίσης.
Αρωγός του σε αυτήν την αποστολή είναι η 307 Squad, μια πολυπολιτισμική ομάδα που έχει μέλη από Ελλάδα, Αλβανία, Αιθιοπία και Καμερούν. Η οποία κατορθώνει να δώσει στο υλικό έναν πλούτο ιδεών, επιφυλάσσοντας διαφορετική αντιμετώπιση σε κάθε τραγούδι, αντλώντας επιρροές από West Coast έως και εγχώρια παράδοση, εντάσσοντας στο κόλπο και δείγματα από ποικίλες πηγές, που ξεκινάνε από ανατολίτικα ριφ και φτάνουν μέχρι αποσπάσματα από παλιές ελληνικές ταινίες. Το χαρμάνι τους αποδίδει μια αίσθηση πολύχρωμης κουρελούς κι έχει μπόλικη μαστοριά, χωρίς να μπαίνει στα χωράφια της στείρας τελειότητας –ευτυχώς.
Δεν είναι βέβαια όλα τα κομμάτια ισότιμα στο Ακούγοντας Και Μαθαίνοντας. Τα 4 χρόνια που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί ο δίσκος έφεραν κάποιες ανισότητες: μερικά tracks, δηλαδή, μοιάζουν λιγότερο «σκαμμένα», ορισμένα άλλα λιγότερο σπιρτόζικα. Όποτε όμως ο Νέγρος Του Μοριά πετυχαίνει διάνα –όπως στο “Είναι Το Χρήμα”, στο “Άκου Και Μάθε” ή στο “Είναι Η Στιγμή”– το πράγμα εκτοξεύεται με τρόπο που ανεβάζει όλο το σύνολο. Χώρια που η πυκνότητα του υλικού έχει να προσφέρει νέες ανακαλύψεις σε κάθε επόμενη επίσκεψη.
Με την καθαρά βιωματική προσέγγιση στη μουσική και με τον αβίαστο συνδυασμό χαβαλέ και κοινωνικοπολιτικής κριτικής, ο Νέγρος Του Μοριά και οι φίλοι του έφτιαξαν ένα άλμπουμ που δεν αποτυπώνει απλώς την πλέον ανερχόμενη εγχώρια φωνή του χιπ χοπ, αλλά και ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πράγματα τα οποία έσκασαν τελευταία από τη μεριά της ντόπιας λαϊκής έκφρασης.
Στήστε αυτί.
{youtube}BQYbMmv-O_E{/youtube}
