O τίτλος Γύρω Απ' Τον Ήλιο είναι απόλυτα συνυφασμένος με τη συναισθηματική πλατφόρμα του νέου δίσκου του Μανώλη Φάμελλου. Ο ήχος του τραγουδοποιού έχει σαφώς οπτιμιστική διάθεση, χωρίς σε κανένα σημείο του άλμπουμ να περιπλέκει τα πόδια του σε ευκολίες και καλλιτεχνικές παραφιλολογίες. Κι ενώ προσπαθεί να ανανεώσει εαυτόν, κρατώντας σε απόσταση τη στασιμότητα, την ίδια στιγμή κρατεί και τα χαρακτηριστικά της γραφής του αναγνωρίσιμα: περνάει δηλαδή με τη γνωστή ευκολία από τον folk rock σαββοπουλισμό στην ποπ και στη φατμετοποίηση.
Δεν είναι όμως μόνο ο ήχος, μα και ο στίχος. Αποφεύγοντας την τρικυμία καταγγελτικότητας που παραδέρνει εσχάτως στους εγκεφάλους πολλών οπορτουνιστών συναδέλφων του, ο Φάμελλος επικεντρώνεται εδώ στην εσώτερη χώρα του, δίχως την παραμικρή σοβαροφάνεια. Γι' αυτό και το "Μη Ρωτάς Αν Σ' Αγαπώ" είναι το πλέον γλυκό ερωτικό τραγούδι (ναι, το αποκάλεσα «γλυκό») που άκουσα στην εγχώρια δισκογραφία τους τελευταίους πολλούς μήνες. Ο έρως –ή, ακόμα σωστότερα, η αφοσίωση στην ιδέα του έρωτα– απασχολεί άλλωστε πολύ τη στιχουργική του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού. Και καλώς κάνει, μιας και επιδιώκει σταθερά να μην σκοντάφτει στις ίδιες περικοκλάδες που έχουμε ακούσει στο παρελθόν είτε από τον ίδιο, είτε από συναδέλφους του. Βάζει έτσι νέες λέξεις, προσέχει τη ροή της αφηγηματικότητας, δεν υποτάσσεται σε εύκολες ρίμες.
Αλλά και σε κατασκευαστικό επίπεδο, το Γύρω Απ' Τον Ήλιο είναι μια ιδιαιτέρως προσεγμένη δουλειά. Πρώτα-πρώτα έτυχε σωστής λήψης και παραγωγής, μα και σωστότατου mastering: μαλακό, ώστε ακόμα και σε περιπτώσεις όπως η εισαγωγή του ομότιτλου του δίσκου τραγουδιού να αναδεικνύονται τα αρώματα των συνθέσεων. Η μπάντα επίσης πίσω από τον δημιουργό έπαιξε εμβριθώς. Για τον Φώτη Σιώτα δεν μπορώ πια να πω παρά μόνο ότι, όσο περνάει ο καιρός, αποδεικνύεται σε κορυφαίο session μουσικό. Πολλά συγχαρητήρια πρέπει όμως να δοθούν και στην ηλεκτρική κιθάρα του ίδιου του Φάμελλου, όπως και σ' εκείνη του Χάρη Μιχαηλίδη (ακούγεται σε δύο συνθέσεις).
Οι συμμετοχές τώρα της Νατάσσας Μποφίλιου και της Nalyssa Green κρίνονται οτιδήποτε άλλο εκτός από διακοσμητικές. Η δεύτερη χρωματίζει με μια σχεδόν 1970s νεοκυματικότητα, ενώ η πρώτη παραδίδει μια ερμηνεία στο "Φιλί Από Δυόσμο" που πιστεύω θα αναδείξει σε ραδιοφωνική επιτυχία το έτσι κι αλλιώς καλό αυτό τραγούδι. Το αντίθετο θα με εκπλήξει –και μάλιστα δυσάρεστα.
Το σίγουρο είναι λοιπόν ότι εδώ έχουμε μια πλήρη κατάθεση καλλιτεχνικής υπόστασης. Δεν πρόκειται για πλίνθους και κέραμους ατάκτως ειρημένους, αλλά για μια κυκλική κίνηση. Η οποία ξεκινά από το καλαίσθητο εξώφυλλο (με την ισορροπημένη αισθητική να αναδύεται και μέσα από τις υπόλοιπες φωτογραφίες, έως και το lettering) και κορυφώνεται μέσω της παραγωγής στον συνθετικό τομέα· όπου, χωρίς άγχος να ακουστεί μοντέρνος, ο Φάμελλος αποδεικνύεται απόλυτα up to date, πραγματώνοντας μια pop/indie/rock προσομοίωση της ελληνικής του βάσης. Μπορεί το Γύρω Απ' Τον Ήλιο να μην του φέρει κύματα νέων οπαδών, αλλά ανανεώνει την εμπιστοσύνη σε έναν τραγουδοποιό που δεν αρέσκεται σε δικλείδες ασφαλείας και αυτοματισμούς.
{youtube}NrpbZSPhwTw{/youtube}
