Το ημερολόγιο έδειχνε ακόμα 2007 όταν η νεοσύστατη (τότε) Inner Ear αποκτούσε σάρκα και οστά στην Πάτρα. 7 χρόνια μετά, μπορούμε πια να μιλάμε για ένα εγχείρημα που αποδείχθηκε επιτυχημένο, με τους ακροατές να γεύονται κι εκείνοι τα οφέλη του, χάρη σε κυκλοφορίες από την ανεξάρτητη εγχώρια σκηνή οι οποίες έχουν ακουστεί και αγαπηθεί ιδιαίτερα μέσα στο συγκεκριμένο διάστημα. Τι πιο ταιριαστό επομένως από μια επετειακή, εορταστική συλλογή για την 100ή κυκλοφορία του πατρινού label; Με αυτό λοιπόν στο μυαλό, ο Δημήτρης Μπούρας κλήθηκε να επιλέξει τα κομμάτια που απαρτίζουν το INNPop, τα περισσότερα από τα οποία ήταν μέχρι τώρα ακυκλοφόρητα.
Η αρχή γίνεται με τους His Majesty The King Of Spain και τη διασκευή τους στη σύνθεση του Χρήστου Νικολόπουλου "Με Σκότωσε Γιατί Την Αγαπούσα", που έγινε διάσημη με τη φωνή του Στράτου Διονυσίου. Υφολογικά βέβαια λίγα μοιράζεται με το πρωτότυπο τραγούδι, μιας κι εδώ συναντούμε μια surf rock διάθεση, η οποία θυμίζει πολύ soundtrack ταινίας του Quentin Tarantino (όπως έχει ήδη κατά κόρον παρατηρηθεί). Οι My Drunken Haze που ακολουθούν παντρεύουν ωραιότατα τη γκαραζοψυχεδέλια με τους Raveonettes –οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν βρίσκονταν μακριά της – ενώ οι Paris Grove ρίχνουν τους τόνους, δημιουργώντας ένα ατμοσφαιρικό άκουσμα ιδανικό για τις ώρες που ενώνουν το απόγευμα με το βράδυ. Στη συνέχεια, το “Doop Doop” των Daphne & The Fuzz φέρνει σε σύμπραξη τη μελωδική πιανιστική τους άποψη με την απαλή σαν βούτυρο φωνή της Δάφνη Λάζου, ενώ μερικές κιθαριστικές πινελιές προσφέρουν αυτό το κάτι παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα.
Οι Five Star Hotel και ο Γιώργος Νίκας μάλλον αποτίνουν παραπάνω σεβασμό από όσο χρειαζόταν στις επιρροές τους με τα (αντίστοιχα) "Somewhere In Time" και "Can't Go Home", ενώ ο Χρήστος Λαϊνάς με την Παυλίνα Μιχαηλίδη μας βουτούν στην επιτυχημένα εκτελεσμένη γαλλική ποπ του "Avec Toi". Το “Dreaming Οf Tokyo”, από την άλλη, θα έβαζες και στοίχημα πως δεν θα μπορούσε να είχε γραφτεί από τους Tango With Lions, μιας και περισσότερο θυμίζει Hooverphonic, όμως τελικά θα έχανες –εξακολουθεί δε να αποτελεί μια όμορφη παρουσία στην tracklist της IΝΝ Pop. Αμέσως μετά συναντούμε ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια της τελευταίας χρονιάς, το “Achilleas Kyriakidis” του Βολιώτη Larry Gus. Πιο κάτω, οι Chest παράγουν ένα ωραίο τραγούδι (“Work Alone”), το οποίο φέρνει όμως κατά νου τους XX λίγο παραπάνω από ό,τι έπρεπε, ο Kid Flicks θυμάται τους Lemon Jelly (και προσθέτει ολίγη από Animal Collective) και οι Berlin Brides υπογράφουν ένα άσμα τυπικό του ήχου τους. Το “Losing Paths” των Mary’s Flower Superhead αποτελεί μία από τις ωραιότερες στιγμές του άλμπουμ, ενώ το outtake του Φανταστικού Ήχου στο κλείσιμο (“Beginning Of The Endless”) υπήρξε για μένα ένα ιδιαίτερο «κερασάκι» στην όλη τούρτα.
Μπορεί λοιπόν στα INNPop πλαίσια να μπλέκονται μπόλικες διαφορετικές τάσεις του indie pop/rock ήχου και να χάνεται έτσι ανά σημεία ο παράγοντας «συνοχή», αλλά συνολικά έχουμε να κάνουμε με μια απολαυστική συλλογή, η οποία περιέχει τραγούδια που θα απαιτήσουν χρόνο στα ηχεία σας και στ' αυτιά σας. Ταιριαστό λοιπόν το ορόσημο για την Inner Ear, καθώς φαίνεται ότι κι εκείνη θα συνεχίσει για καιρό να μας απασχολεί με τις κυκλοφορίες της, μα και τη γενικότερη συμβολή της σε ό,τι αποκαλούμε «εγχώρια ανεξάρτητη μουσική παραγωγή»...
{youtube}Yl1y46dJjBI {/youtube}
