Ας ξεκινήσω από ένα σημείο που είχε θετική έκβαση στο νέο στουντιακό πόνημα των Electric Litany: το «βαρύ» (στα χαρτιά τουλάχιστον) χέρι του Alan Parsons –με τον οποίον συνεργάστηκαν στην παραγωγή– δεν καπέλωσε τελικά τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία τους. Ομολογώ πως, ακούγοντας για τη συγκεκριμένη σύμπραξη, η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι ο εγνωσμένης αξίας μεν, αλλά και πίσω από τις εξελίξεις σε κάποια θέματα Parsons, θα μπορούσε να αναδειχθεί σε δίκοπο μαχαίρι: η ανάμειξή του θα αποτελούσε δυνατό επικοινωνιακό χαρτί για το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, ίσως όμως το οδηγούσε και σε καλλιτεχνικό εκτροχιασμό.
Θα μου πείτε, οι Electric Litany είχαν δείξει με το αξιόλογο ντεμπούτο τους ότι δεν είναι συγκρότημα της σειράς, που θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να το κάνει ό,τι θέλει –και θα έχετε δίκιο. Το HowToBeAChild & WinTheWar δεν απέσπασε άδικα τόσα εγκωμιαστικά σχόλια· μαρτυρούσε ότι ο Αλέξανδρος Μίαρης και οι συνοδοιπόροι του διέθεταν και δικό τους όραμα και τρόπους για να το υλοποιήσουν πειστικά, ανεξάρτητα από επί μέρους ενστάσεις σχετικά με την ποιοτική συνοχή εκείνου του δίσκου.
Στο EnduringDaysYouWillOvercome ο χαρακτήρας του γκρουπ παραμένει λοιπόν ακέραιος και (συνεπώς;) σταθερός, αν και ίσως γίνεται πιο «εμμονικός»: ο Μίαρης κάνει ακόμα πιο θεατρικές τις –κινούμενες μεταξύ ψαλμωδίας και οπερετικότητας– ερμηνείες του, το σκοτάδι κάνει ακόμα περισσότερο αισθητή την κυριαρχία του, οι ταχύτητες είναι ακόμα πιο πένθιμες, οι στίχοι «ανοίγονται» κι άλλο σε ερμηνείες, τραβώντας μόνο κάποιες αδρές γραμμές με κέντρο το δίπολο αποχωρισμός/απώλεια. Από την άλλη, τα σύνθια και τα βοκοντεριζέ φωνητικά που εμφανίζονται κατά τόπους σχηματίζουν μερικές φωτεινές ζώνες στο συχνοτικό φάσμα, ικανές να βοηθήσουν τον ακροατή να βρει την «έξοδο» από έναν δίσκο ομολογουμένως περίκλειστο και υποβλητικό.
Μερικά πράγματα σχετικά με το δεύτερο άλμπουμ των Electric Litany δεν μπορείς να τα αμφισβητήσεις. Δεν μπορείς, ας πούμε, να παραβλέψεις ότι πρόκειται για ηχογράφημα πολύ προσεγμένο, δουλεμένο, το οποίο έχει πίσω του πολλή μελέτη και περίσκεψη. Αλλά μπορείς να προβληματιστείς σχετικά με το εάν το συγκρότημα καταφέρνει τελικά να επαληθεύσει όσα κατέκτησε με το ντεμπούτο του: μπορεί σαν άλμπουμ το EnduringDaysYouWillOvercome να προκύπτει συνολικά πιο συμπαγές, δεν φαίνεται όμως να περιέχει κάποια στιγμή αντίστοιχη των κορυφώσεων του HowToBeAChild & WinTheWar. Κι αυτό, σε συνδυασμό με το ότι πλέον δεν υπάρχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, οδηγεί σε κάπως συντηρητική βαθμολόγηση. Η οποία δεν αναιρεί πάντως το γεγονός ότι έχουμε εδώ να κάνουμε με μία πραγματικά άξια λόγου και ακρόασης κυκλοφορία.
{youtube}-92a-3Z7eig{/youtube}
