Οι Ghost Notes είναι ελληνικό γκρουπ που παίζει manouche jazz (ή gypsy jazz, όπως είναι περισσότερο γνωστή), ένα μουσικό στυλ με προπάτορα τον Django Reinhardt. Το συγκρότημα έχει ως μπροστάρη τον κιθαριστή Δημήτρη Πολίτη και περιλαμβάνει επίσης (σε ετούτη την παρθενική ηχογράφηση τουλάχιστον, καθώς στο μεταξύ υπήρξαν αλλαγές στη σύνθεσή του) την Έλενα Μαλάμου στη ρυθμική κιθάρα, τον Νίκο Βαΐου στο κοντραμπάσο και τον Δήμο Βουγιούκα στο ακορντεόν.
Το Jazzy-Key είναι ουσιαστικά ένα μίνι-άλμπουμ, καθώς περιέχει μόλις 6 κομμάτια: 4 ορίτζιναλ του Πολίτη και 2 διασκευές σε συνθέσεις του Reinhardt. Παρόλα αυτά, ακόμα και στη σύντομη διάρκεια των 20 και κάτι λεπτών, γίνονται σαφή τα πολλά θετικά στοιχεία που διαθέτουν οι Ghost Notes, αλλά και κάποια από τα αναμενόμενα «συμπτώματα» ενός δισκογραφικού ντεμπούτου.
Ξεκινώντας από τα θετικά, είναι εξ αρχής ξεκάθαρο ότι οι Ghost Notes διαθέτουν τα εφόδια για να παίξουν αυτό το ιδιαίτερα απαιτητικό (σε ό,τι αφορά στην τεχνική) μουσικό στυλ. Οι εκτελέσεις τους διαθέτουν τη ροή, την ταχύτητα, το μπρίο και την καθαρότητα στην απόδοση της κάθε νότας που θα περίμενε κανείς να ακούσει από μια μπάντα του είδους, είτε μιλάμε για όσες δρουν στο εξωτερικό, είτε για τη δική μας μικρή αλλά αναπτυσσόμενη τελευταία, σκηνή. Ακόμα, το γκρουπ –και κυρίως ο Πολίτης– δείχνει να έχει κατακτήσει τους τρόπους για να στήσει τις δικές του συνθέσεις, στους δρόμους της manouche jazz παράδοσης.
Τίθεται βέβαια το ζήτημα (κι εδώ μπαίνουμε στις ενστάσεις) εάν οι Ghost Notes έχουν να συμβάλλουν στον δημιουργικό διάλογο, που είναι ζητούμενο παντοτινό –ασχέτως με ποιο κομμάτι του μουσικού φάσματος καταπιάνεται κανείς. Προσωπικά δεν εντόπισα εδώ κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια από τη μεριά τους να προβάλλουν μια δική τους φωνή και ταυτότητα. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι ο Πολίτης, παρότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων καταφέρνει να αποδώσει μαεστρικά τις μελωδίες και τους χρωματισμούς, φόρτωσε ενίοτε το παίξιμό του με περισσότερα από όσα πραγματικά χρειάζονται: το γρήγορο λ.χ. ανεβοκατέβασμα της ταστιέρας μπορεί να μαρτυρά τη βιρτουοζιτέ του πιο καθαρά από οποιαδήποτε άλλη κίνηση, όμως δεν συμβαδίζει πάντα με το κλίμα των συνθέσεων του Jazzy-Key.
Είπαμε ωστόσο ότι μιλάμε για ένα ντεμπούτο, το οποίο φτιάχτηκε μάλιστα πάνω στον ενθουσιασμό των πρώτων (λίγων) μηνών ζωής της ομάδας, οπότε είναι επόμενο οι Ghost Notes να ενδιαφέρονται περισσότερο να συστηθούν μέσω της έκθεσης του γούστου και των ικανοτήτων τους πάνω στις δεδομένες συντεταγμένες της manouche jazz και λιγότερο για οτιδήποτε άλλο. Το πρώτο αυτό βήμα τους κρίνεται λοιπόν θετικό, στη βάση ότι τους παρουσιάζει ως μια ιδιαίτερα ικανή μπάντα, με βαθιά αντίληψη του πού θέλουν να κινηθούν και με όλα τα απαραίτητα εφόδια στην κατοχή τους ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να βγάλουν στον συνθετικό τομέα κάτι περισσότερο από όσα (απαραίτητα μεν, καπως τυπικά δε) καταθέτουν εδώ.
{youtube}rzrFi6E4W9E{/youtube}
