Οι Egg Hell ξεκίνησαν ως ένα «εγχείρημα υπνοδωματίου» του Jef Maarawi το οποίο, μετά την κυκλοφορία δύο EP, εξελίχθηκε σε πενταμελή μπάντα. Κι αν ως εδώ εντοπίζετε ομοιότητες με τόσες και τόσες άλλες περιπτώσεις, μπορείτε να τις ξεχάσετε για τη συνέχεια, καθώς δεν αποτελούν την τυπική αγγλόφωνη μπάντα της ημεδαπής, ούτε και το ντεμπούτο τους φέρει τα συνήθη «διακριτικά» του χώρου. Ίσως έχει να κάνει και με το γεγονός ότι ο ηγέτης τους είναι ένας κοσμοπολίτης με βραζιλιάνικες, συριακές και ελληνικές ρίζες, δεν είναι πάντως μόνο αυτό.
Κατ’ αρχάς, το OncePartOfAWholeShip είναι ένας concept δίσκος με μεγάλες φιλοδοξίες, οι οποίες κι εκπληρώνονται τελικά σε μεγάλο βαθμό. Εμπνεόμενος από το ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας «Μέδουσα» το 1816 και τη μάχη 150 ναυαγών με τα κύματα πάνω σε μια σχεδία, ο Maraawi κατεβάζει εδώ μια 11άδα τραγουδιών που καταπιάνονται με την εύθραυστη ανθρώπινη ύπαρξη και τον πάση θυσία αγώνα για επιβίωση. Και το κάνουν με εντυπωσιακή πειθώ και συνέπεια.
Κατά δεύτερον, παρότι δεν είναι δύσκολο ν' ανιχνεύσεις τα υλικά από τα οποία συγκροτείται η γραφή του Maarawi (η σκοτεινή φολκ του Matt Elliott, η αγχωμένη μελαγχολία του Jeff Buckley, η αστική μουντίλα των Radiohead, η ψυχεδελική μελωδικότητα των Doves), αυτά δεν επισκιάζουν τελικά τον χαρακτήρα της· αντιθέτως, ενσωματώνονται όμορφα στα τραγούδια του, μαζί με διακριτικές πινελιές από τις μουσικές των προγόνων του αλλά και κάποιες τζάζυ αρμονίες. Συμμαχούν επίσης στο εγχείρημά του μερικοί πολύ καλοί μουσικοί, σε ακουστικά κυρίως όργανα αλλά και κάποια διακριτικά ηλεκτρονικά (καίρια εδώ η συμβολή του Κώστα Ekelon στην παραγωγή), ενώ το παρών δίνει και μια χιουμοριστική συνιστώσα, η οποία σπάει το αδιαπέραστο των υπαρξιακών προβληματισμών, προσφέροντας αποφόρτιση σε καίρια σημεία.
H πηγαιότητα, ο αβίαστος χαρακτήρας, η ουσιαστική δουλειά και η έμφαση που έχει δοθεί ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρεια είναι κάποιοι ακόμα παράγοντες που κερδίζουν πόντους για λογαριασμό του OncePartOfAWholeShip. Σε συνθέσεις όπως “Never Sailed”, “Suffering”, “Pandemic Blues”, “Fish” και “Particles” ο ακροατής γίνεται μάρτυρας του σωστού κλειδώματος μεταξύ λέξεων, μελωδιών και ατμόσφαιρας, με τη φωνή του Maarawi να αναδεικνύεται σε πολυεργαλείο το οποίο αποδίδει με ζυγισμένο συναίσθημα το νόημα των στίχων.
Παρότι σχεδόν τα μισά τραγούδια απ' όσα ακούμε έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση τους στα δύο EP των Egg Hell που προηγήθηκαν (στο EggHell, 2009 και στο BrownieCrumbs, 2011), δεν αναιρείται το γεγονός ότι εδώ βρίσκουν τη «σωστή» τους θέση, συντελώντας στη δημιουργία της μεγάλης εικόνας του δίσκου. Κι αν, κατά την άποψή μου, μια-δυο στιγμές δεν στέκονται στο ύψος του υπόλοιπου συνόλου, δεν διαγράφεται η αίσθησή μου ότι το OncePartOfAWholeShip είναι ένα από τα πολύ καλά νέα άλμπουμ τα οποία άκουσα τον τελευταίο καιρό.
{youtube}SSj1g0BKbrk{/youtube}
