Σπαθάτο, καυλαντιζάν και καλοπαιγμένο ροκ εν ρολ, που σε διασκεδάζει με την αρχετυπική έννοια του όρου, προερχόμενο από μια μπάντα η οποία ξεπήδησε από τις στάχτες των Ziggy Was. Έχουν βέβαια περάσει πολλά χρόνια και δεν μπορεί έτσι να θεωρηθεί ότι υπάρχει κάποια συνέχεια, παρά μόνο συναισθηματική και προσωπική (οι 2 από τους 4 Clerks' Conspiracy μετείχαν και στο σαλονικιώτικο σχήμα που έκανε αισθητή την παρουσία του κατά τα 1990s). Φυσικό είναι έτσι το δελτίο τύπου να σημειώσει τη συνδεσμολογία, φυσικό και για μας να μας απασχολήσει σε εγκυκλοπαιδικό επίπεδο, αλλά η κάθε μπάντα κρίνεται από τις παρούσες καταθέσεις της, όχι με το τι έκαναν κάποτε ορισμένα από τα μέλη της.
Το Clerks' Conspiracy είναι δίσκος που βασίζεται στην οικονομία και στη σύν(θ)εση, τα δε παιξίματα δεν τα συζητώ καθόλου: αρτιπαιξία στο φουλ, αλλά με το απαραίτητο μέτρο, σε αντίθεση με ορισμένες μνήμες βερμπαλισμού και επιδειξιμανίας που έχω προσωπικά από τους Ziggy Was (οι οποίοι κατά τα άλλα μου άρεσαν). Ακόμα δηλαδή και όταν μπαίνει το wah-wah στο "I Can't Get No Relief", ο ρόλος του είναι διανθιστικός και όχι σολιστικός. Οι φωνές αποδεικνύονται επίσης απολαυστικές –υπάρχει μάλιστα λόγος που τις βάζω στον πληθυντικό και ας τις κανακεύει ένας μόνο άνθρωπος, ο Πάνος. Πρόκειται δε για ερμηνείες, όχι απλώς για τραγούδι: και πάθος υπάρχει και τεχνική, η οποία επιτρέπει στον Πάνο να αλλάζει την προσέγγισή του ανάλογα με τις ανάγκες μιας σύνθεσης, κάνοντας έτσι πιο ζουμερή τη διαδρομή του άλμπουμ.
Σε άλλα ωστόσο σημεία, εντοπίζονται και μερικά ζητήματα. Δεν με ενοχλεί η επιλογή της μπάντας για μια παραγωγή τύπου 1990s, ούτε τα ανάλογα βήματά της σε μίξη και mastering. Αυτό που με κάνει κάπως σκεπτικό είναι ότι το μίγμα πανκ, garage, ροκ εν ρολ, funkster και αυστραλέζικου γκαζιού το οποίο φτιάχνει η Συνομωσία των Κλητήρων διαθέτει μια πατίνα που, ενώ θέλει να αναδείξει ότι το ροκ εν ρολ έχει διαχρονική αξία και είναι πέρα από μόδες (και είναι σωστή η θεώρηση αυτή), καταλήγει με μια ισχυρή 1990s θωριά (αν όχι τέλη 1980s). Cosmic Psychos και Screaming Blue Messiahs στο ίδιο σιδερένιο κουτί, δηλαδή, με τη μεν πλάστιγγα να γέρνει προς τον ήχο των δεύτερων, αλλά με την τρέλα των πρώτων –όχι όμως και τον άκρατο σωβινισμό τους, για να εξηγούμαστε.
Περιμένω πάντως πώς και πώς να δω live τους Clerks' Conspiracy, και για να τους απολαύσω, μα και για να δω πώς μεταφέρουν επί σκηνής αυτήν την υπερταχεία ήχου που παρουσιάζουν στο ομότιτλο δισκογραφικό τους ντεμπούτο. Κλείνοντας, θα ήθελα επίσης να επικροτήσω την κίνησή τους να κάνουν mastering ειδικά για βινύλιο, για την περιορισμένη έκδοση του άλμπουμ σε 400 αντίτυπα. Το λέω διότι έχουμε δει και ακούσει διάφορα…
{youtube}GrQxDTEzIMY{/youtube}
