Αναφορικά με τον ήχο των Chromatic Sequence, η οίκοθεν δήλωση περί συγκερασμού κλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής δίνει εξαρχής ένα ρισκαδόρικο στίγμα, το οποίο στην πορεία του Belle Epoque εξαπλώνεται, προβληματίζει και (μάλλον) υπογείως κατασταλάζει στο ένα από τα δύο συστατικά της επιδιωκόμενης ανάμειξης.
Κοιτώντας πίσω στο 2007 και στο ντεμπούτο 7 Μέρες Μακριά, οι υποδομές αλλά και οι προθέσεις του Γιώργου Στεφανακίδη δείχνουν παρόμοιες, με τη διαφορά όμως ότι το σημερινό αποτέλεσμα συναντά μια αυξημένη εικονοπλασία και μια ενισχυμένη θεατρικότητα, έχοντας προφανώς απορροφήσει τις ζυμώσεις του μουσικο-θεατρικού εγχειρήματος Allou Fun Dark που χρονικά μεσολάβησε. Παράλληλα, με το Belle Epoque οι Chromatic Sequence δείχνουν τη θέληση να επικοινωνήσουν στον ακροατή κάτι περισσότερο από ό,τι είχαν μπορέσει να κάνουν μέχρι τώρα. Κάτι το οποίο σίγουρα το καταφέρνουν στο τέλος της ιστορίας, παρά το γεγονός ότι η βούλησή τους για επικοινωνία στο πλαίσιο του δίσκου συχνά εντοπίζεται αγχωμένη και βιαστική.
Η ομάδα του Στεφανακίδη συστήνει εξ αρχής το οργανικό της εύρος και την κλασική της κλίση στο εναρκτήριο “Separateness”, για να περάσει γρήγορα στην ταραγμένη ψυχολογία που διαπερνά το “Delusion” λίγο πριν κάποιες οπερετικού τύπου ηχητικές αναπηδήσεις εμπλακούν με νευρωτικά ηλεκτρονικά πειράγματα στο “Wild Times”. Ηλεκτρονικά σημεία από τα οποία η κλασική τάση των Chromatic Sequence, αν μπορούσε, θα ζητούσε απεγνωσμένα προσωρινή απεμπλοκή, μέχρι την τελικά καρποφόρα διαπάλη των δύο δυναμικών στο “Villains Of The Street”. Κάπου όμως ανάμεσα σε ψήγματα ελαφρού τραγουδιού και τράμπες μεταξύ τύμπανων και πιάνου με παράλληλες εναλλαγές φλάουτου, βιολιού, βιόλας και βιολοντσέλου, το θεωρητικά εμπλουτιστικό ηλεκτρονικό κομμάτι τείνει να απογυμνωθεί και να αναδείξει την ανωτερότητα όλων των υπολοίπων.
Αυτή η κλασική ανωτερότητα είναι μάλλον εκείνη που θέλει τελικά να βρεθεί στο κέντρο βάρους της μουσικής των Chromatic Sequence. Και, αν μη τι άλλο, το εκτελεστικό επίπεδο που της προσφέρει η ορχήστρα του Στεφανακίδη δεν μπορεί παρά να πετύχει αυτόν τον στόχο. Διασώζοντας έτσι το υλικό ενός δίσκου, που, σε άλλη περίπτωση, να είχε ενδεχομένως καταβληθεί από τη νευρικότητά του.
{youtube}C4yfjTjvRV4{/youtube}
