Πόση χαρά μπορεί να χωρέσει σε 40 λεπτά μουσικής; Την πιο άμεση, ουσιαστική και εύστοχη απάντηση δίνει η Μαριέττα Φαφούτη με το νέο της άλμπουμ, μακριά από το γενικότερο κλίμα μιζέριας, εσωστρέφειας και κατάθλιψης που επικρατεί στις μέρες μας. Επιβεβαιώνοντας τον ενθουσιασμό και τις προσδοκίες που γέννησε προ διετίας με το ντεμπούτο της Try A Little Romance, καταφέρνει φέτος να ξανά-αναταράξει τα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής δισκογραφίας. Στο Homemade Joy θα βρείτε ό,τι ακριβώς ευαγγελίζεται ο τίτλος του: πολλή χαρά –όχι όμως χαζομάρα– και κάμποση σπιτική ατμόσφαιρα, όχι όμως προχειρότητα.
Ήδη τα ραδιόφωνα (και μαζί τους πολλοί από μας) έχουν βρει το ιδανικό αντικαταθλιπτικό μουσικό ξόρκι της χρονιάς στο “Kookooobadi”. Την εναρκτήρια ντίσκο βόμβα του άλμπουμ, γεμάτη από πνευστά και έγχορδα, που αναπολεί με σύγχρονο τρόπο την philadelphia soul των 1970s. Αυτή η έντονη funky, soul, disco, feel-good διάθεση, όπως αποτυπώνεται και στο ξεσηκωτικό “Get Up”, δεν δίνει ίσως κάποια ολότελα νέα διάσταση στη μουσική της Φαφούτη, αποτελεί όμως ένα πετυχημένο συνθετικό άνοιγμα. Αξιοθαύμαστη βέβαια παραμένει και όταν καταπιάνεται με την ποπ μπαλάντα: σπάνια ακούμε πια τόσο όμορφα τραγούδια όπως το γεμάτο χρώμα και συναίσθημα “Home”, η ερωτική ατμόσφαιρα του οποίου κορυφώνεται σε ένα σχεδόν επικό κρεσέντο –θα υπερβάλλω, όμως αισθάνεσαι για λίγο τον ουρανό να γεμίζει πυροτεχνήματα. Αξίζει να σημειωθεί και η συμμετοχή του Tareq, ο οποίος συμπληρώνει υπέροχα τα φωνητικά της Φαφούτη. Το εγχώριο ντουέτο της χρονιάς;
Από την άλλη, δεν θα μπορούσε να λείπει από το Homemade Joy ο ρομαντισμός που γνωρίσαμε στον προκάτοχό του, με μια σειρά τραγουδιών τα οποία φέρνουν κατά νου τα κοριτσίστικα γκρουπ της δεκαετίας του 1960, μπολιασμένος με λίγο ψυχεδέλεια και λίγο glam rock. Όχι πως δεν θα αγαπήσετε τα “Become The Sun”, “Galaxy D”, “Sail Away”, αλλά πραγματικά θα λατρέψετε το ευφυές “This Is Not The End”, με τα χορωδιακά φωνητικά των Voyage Limpid Sound στο σχεδόν πανηγυρικό ρεφρέν. Αλλά και η πιο «σκοτεινή» (λέμε τώρα) στιγμή του άλμπουμ, το α-λα σπαγγέτι γουέστερν “Morricone”, κάνει μια πολύ πετυχημένη παραπομπή στο “House Of The Rising Sun” των Animals. Κάποιες μπλουζ αναφορές συναντάμε στο “June 2”, ενώ η μπαλάντα “Stay” διακρίνεται από έξυπνα rhythm & blues στοιχεία.
Μπορεί να παραπέμπει η Μαριέττα Φαφούτη σε αγαπημένες φιγούρες του αγγλοσαξονικού παρελθόντος (λ.χ. στην Connie Francis) ή του ελληνικού νέου κύματος, η σκιά των Beatles και του David Bowie είναι όμως –και στον νέο δίσκο– απλωμένη στο μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεών της. Η δυνατή αυτή συνθετική φλέβα, πλέον με πιο βέβαια βήματα, τοποθετεί την τραγουδοποιό στην πρώτη γραμμή των νέων δημιουργών (αγγλόφωνων και ελληνόφωνων).
Θα κλείσω όπως ξεκίνησα, με μια ερώτηση δηλαδή, που ίσως μπορεί να εκληφθεί και ως προτροπή: πόσες ευκαιρίες έχετε πια να χαρίσετε στον εαυτό σας στιγμές απλότητας, ζεστασιάς, δροσιάς, φρεσκάδας και κυρίως αισιοδοξίας; Μία από αυτές τις ελάχιστες σας προσφέρει απλόχερα η Μαριέττα Φαφούτη με το Homemade Joy. Μην τη χάσετε...
{youtube}d-GzX7tHKPc{/youtube}
