«Παιδιά όλου του κόσμου ενωθείτε»! Η προπαίδεια δεν θα στοιχειώνει πια τα πολύχρωμά σας όνειρα, ούτε θα σας καθηλώνει σε ένα θρανίο τραγανίζοντας εποικοδομητικό χρόνο από το παιχνίδι σας! Ο Τάσος Ιωαννίδης με το Λάχανα & Χάχανα Νο2 (Χάχανα Επί Λάχανα τώρα) βάζει τέλος στο κινέζικο βασανιστήριο της αποστήθισης όλων αυτών των ακαταλαβίστικων αριθμών. Η προπαίδεια μπήκε στη μουσική ή το αντίθετο (διαλέξτε). Μέσω της μυθοπλασίας και της εκπαιδευτικής μεθόδου, ο στόχος του δημιουργού είναι εδώ να μεταλλαχθεί η προπαίδεια – από μία στεγνή και τόσο επιτακτικά θεσμική για ένα παιδικό μυαλό, γνώση – σε διασκεδαστική διαδικασία για τα πιτσιρίκια. Στην περίπτωσή μας, ενός τέτοιος δίσκος, που προφανώς δεν βρίθει από πρωτοτυπία, κάνει μία ωραιότατη προσπάθεια να συνδέσει τον ρυθμό της μουσικής με τα μαθηματικά και με τους αριθμούς. Μάλιστα ο ίδιος ο Ιωαννίδης σημειώνει στο ένθετο του cd «...μελοποίησα την προπαίδεια του κάθε αριθμού στη βάση ενός αντίστοιχου ρυθμού, δηλ. η προπαίδεια του 2 έχει ρυθμό δύο τετάρτων, του 7 ρυθμό εφτά όγδοων κοκ. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε μία ρυθμική αντιστοίχιση, η οποία λειτουργεί σε ένα βαθύτερο, υποσυνείδητο επίπεδο…». Το όλο εγχείρημα συμπληρώνεται αναπόφευκτα από παιδικές φωνές και παιδικές χορωδίες. Και γράφω αναπόφευκτα, γιατί είναι ένας ακόμη τρόπος το παιδί, συμμετέχοντας ενεργά στη διαδικασία απόδοσης των τραγουδιών, να τα οικειοποιηθεί με μεγαλύτερη ευκολία. Η συμμετοχή της Ελένης Βιτάλη και της Γλυκερίας δίνουν την κατάλληλη «ενήλικη» πινελιά, δημιουργώντας, τουλάχιστον στο δικό μου αυτί, την ανάγκη μεγαλύτερης συμμετοχής των ίδιων ή άλλων βετεράνων τραγουδιστών. Τέλος, το δύσκολο έργο της προσαρμογής στίχων, παράλληλα με το κατεβατό της προπαίδειας, ανήκει στην Παυλίνα Παμπούδη. Η θεματολογία της αντλείται από πρωτότυπες ιστορίες με πρωταγωνιστές ήρωες του ζωικού βασιλείου. Δεν έχω ιδιαίτερες παρατηρήσεις επί της προσπάθειας, αλλά ούτε και μεγάλες διαφωνίες. Αν κάτι με προβληματίζει είναι η απόφαση να κυκλοφορήσει το cd στην ευρύτερη αγορά. Δηλαδή φαίνεται ότι οι δημιουργοί προσδοκούν την αναγνώριση του εγχειρήματος από κοινό πέραν του αναμενόμενου της Β’ ή Γ’ Δημοτικού (νομίζω ότι σε αυτές τις ηλικίες μαθαίνουν τα παιδάκια προπαίδεια). Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ ότι δεν επιτυγχάνουν να αγγίξουν ένα ευρύτερο ακροατήριο. Υπό το πρίσμα, όμως, ενός εκπαιδευτικού εργαλείου που θέλει να διευκολύνει τη ζωή των μικρών μαθητών, τότε όλα φαίνονται μια χαρά. Σημείωση, όλα τα τραγούδια υπάρχουν και σε μορφή καραόκε… Για μεγάλα γλέντια!
