Τρία χρόνια πέρασαν από το επιτυχημένο άλμπουμ τους Psycho Burn και οι Illusion Fades επανέρχονται στο προσκήνιο με νέα δισκογραφική δουλειά. Παράλληλα, ο τραγουδιστής τους Γιώργος Δέδες διασκευάζει το “Back Τo You” του Brett Anderson μαζί με τη Σάννυ Μπαλτζή. Μπορεί το Killing Ages να είναι η έκτη κατά σειρά κυκλοφορία τους και το όνομά τους να συγκαταλέγεται ήδη στα καλύτερα της ελληνικής gothic σκηνής, ο δίσκος αυτός όμως τους πάει ένα βήμα μπροστά. Κάτω από ένα εξώφυλλο που θυμίζει σκηνή από θρίλερ δεν μπορεί παρά να κρύβεται ένα σκοτεινό και ατμοσφαιρικό άλμπουμ. Στις 10 νέες λοιπόν συνθέσεις τα πλήκτρα, οι μεταλλίζουσες κιθάρες και τα riffs έχουν κυρίαρχη θέση. Βαθιά φωνητικά και ψίθυροι, διακριτικές μπασογραμμές και δυνατά ντραμς – μία μίξη όλων των παραπάνω μαζί με τις συχνές και ενδιαφέρουσες αλλαγές κάνει τις μελωδίες του Killing Ages ιδιαίτερα πιασιάρικες και το εναρκτήριο “13th Day” προϊδεάζει για το στυλ όσων ακολουθούν. Τα φωνητικά είναι ανδρικά κατά βάση, χωρίς να λείπουν και οι συνεργασίες με γυναικείες φωνές: στο “Gothica” – με σιγουριά η πιο δυνατή στιγμή όλης της δουλειάς – συμμετέχει η Tristessa από τις (Ελληνίδες) Astarte, με τα black φωνητικά της να δίνουν στο κομμάτι μια αισθητική βγαλμένη λες από άλμπουμ των Cradle Of Filth. Έπειτα, συμμετέχουν στα δεύτερα φωνητικά η Christiana και η Τατιάνα Σταυρουλάκη στα “Sweet Thing 22” και “Man Without a Soul” /“Awaiting the Dawn” αντίστοιχα. Τέλος, στο “Highway 666” μαζί με τον Γιώργο Δέδε τραγουδά και μια γνώριμη στους goth rockers ανδρική φωνή, αυτή του Jan Kenneth Barkved των Νορβηγών Elusive (ο οποίος και απεβίωσε πρόσφατα σε νεαρή ηλικία, R.I.P....). Ανάμεσα στα bonus tracks, εκτός από δύο remixes και μια ορχηστρική έκδοση του “Highway 666”, βρίσκεται και μια εκτεταμένη και πιο ατμοσφαιρική επανεκτέλεση του παλιού “Light My Fire” (σ.σ. όχι αυτό των Doors!). Θα μπορούσε βέβαια να υπάρχει μόνο αυτό για bonus track – η επανάληψη και τα remixes πετυχαίνουν μόνο να κουράσουν. Όσον αφορά στους στίχους, αυτοί κινούνται στα γνωστά, σκοτεινά και επαναλαμβανόμενα μοτίβα της gothic: έρωτας, θάνατος, αδιέξοδα και τα συναφή. Ο ήχος των Illusion Fades δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βέβαια μόνο ως gothic, οι επιρροές έρχονται και από τη rock και metal μουσική, σε κάποια δε σημεία θυμίζουν 69 Eyes και ΗΙΜ, ενώ σε κάποια άλλα Paradise Lost ή Moonspell – και άλλες χίλιες τόσες συγκρίσεις τις οποίες δεν αμφιβάλλω πως και το ίδιο το συγκρότημα θα έχει σιχαθεί να ακούει τόσα χρόνια τώρα. Το θέμα πάντως είναι ότι, παρόλα αυτά, καταφέρνουν να γίνουν από μόνοι τους σημείο αναφοράς, διατηρώντας παράλληλα μια ταυτότητα. Το παρόν άλμπουμ, τελειώνοντας, έχει πολύ καλή παραγωγή και προδιαγραφές για ανοίγματα στο εξωτερικό, τα οποία και έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να γίνονται: το “Christmas Song” (η εισαγωγή του είναι σαν ένα dark remake της “Αγιας Νύχτας”) χρησιμοποιήθηκε στους τίτλους τέλους της ισπανικής ταινίας El Otro Lado (Η Άλλη Πλευρά). Οι Illusion Fades έχουν πολύ σωστά πιάσει το νόημα – το Killing Ages αποτελεί μακράν την πιο ολοκληρωμένή και δυναμική δουλειά τους.
