Λίγα λόγια για τους Sugarmate: εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο σεξτέτο, το οποίο πριν την κυκλοφορία της εν λόγω δουλειάς μετρούσε 6 χρόνια αδιάλειπτης σκηνικής παρουσίας, κυρίως σε δημοφιλείς εναλλακτικές σκηνές της συμπρωτεύουσας, με εξέχουσα στιγμή το support στους τρισμέγιστους Echo & The Bunnymen τον Μάρτιο του 2006. Η διαδικασία της ηχογράφησης-μίξης-παραγωγής του πρώτου τους δίσκου Someday You’ll Be Mine διήρκησε περίπου δυο χρόνια και πραγματοποιήθηκε με ιδία μέσα, πιστή στο εσχάτως αναβιούμενο – άλλοτε από ανάγκη και άλλοτε από επιλογή – DIY ethos. Κινούμενη σε γνώριμα καλντερίμια «greek alternatives», φιλοδοξούν να παράξουν ένα άλμπουμ με ευδιάκριτα προσωπικό χαρακτήρα και ήχο.Τίμιες οι προθέσεις των Sugarmate και αγνά τα υλικά τους, μα αρκούντως τυποποιημένο νομίζω το παράγωγο της προσπάθειας τους. Με πυρήνα το ταλανισμένο ιδίωμα της indie-pop, το οποίο πολλοί λειτουργούν και άλλοι τόσοι λοιδορούν αγνοώντας πως η μαζικότητα δεν αναιρεί την ποιότητα, και με πολλαπλές αναφορές στο post-rock (όπως Mogwai) και στην americana (όπως Neil Young), παραδίδουν εν τέλει μια τουλάχιστον αξιοπρεπή δουλειά. Rhythm section με ολίγη από Earthbound, η οποία «γκρουβάρει» ελεγχόμενα, funky μπασογραμμές που κρατούν αλάθητα το tempo και υποψίες electro-pop (“Meskaline”) κρατούν το Someday You’ll Be Mine στο player για μια ακόμη ψηφιακή γυροβολιά. Εκεί διαπιστώνεται μια κομψή προσέγγιση των επιρροών τους, η οποία τους επιτρέπει να διαπερνούν τα ανωτέρω ιδιώματα με σχετική άνεση, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές του ανελέητου κοπιαρίσματος προς μαζική ανατροφοδότηση του indie playlist.Δυστυχώς, τόσο για τους Sugarmate όσο και για τους εν δυνάμει ακροατές τους, στο Someday You’ll Be Mine δεν διαφεύγουν τη μέγγενη της τυποποίησης και της ανέμπνευστης παραγωγής μυριοακουσμένων ακόρντων και μοτίβων της εναλλακτικής τραγουδοποιίας, ενώ το τεχνικό σκέλος δεν υποβοηθά αυτή την πεζότητα, κινούμενο σε 1980s πρακτικές. Όσο καλοί live perfomers και αν είναι, δισκογραφικά δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν από τον σωρό και να προ(σ)καλέσουν τον player για ένα ακόμα spin…
