Ο Σκηνοθέτης (κατά κόσμον Δημήτρης Πετσούκης) είναι ένα πολύ οικείο όνομα για τους οπαδούς του ελληνικού hip hop. Μέλος ενός από τα πιο γνωστά αλλά και πιο ποιοτικά συγκροτήματα, τους FFC, υπήρξε συνυπεύθυνος για πολλά από όσα έχουν συμβεί αλλά και ακόμα συμβαίνουν στο πολύπαθο ελληνικό hip hop. Αντίθετα όμως με διάφορους άλλους, οι οποίοι με το πέρασμα των χρόνων είτε αποσύρθηκαν από τον χώρο, είτε άλλαξαν ριζικά σε σχέση με αυτά που πρεσβεύανε στις αρχές της πορείας τους, ο Σκηνοθέτης παραμένει ταγμένος στο ποιοτικό, σοβαρό και ουσιώδες μέρος αυτής της μουσικής.Το Έπεται Συνέχεια είναι ο πρώτος του προσωπικός δίσκος και πάνω-κάτω ένας συνειδητοποιημένος ακροατής θα βρει όλα όσα θα περίμενε από αυτόν: κοινωνικοπολιτικούς στίχους και beats βγαλμένα από τη δεκαετία των 1990s, σαφώς επηρεασμένα ή καλύτερα μια φυσική συνέχεια των μουσικών των FFC – χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι είναι αναχρονιστικά ή παλαιομοδίτικα. Όμορφα samples από κλασική αλλά και ελληνική μουσική δημιουργούν σκηνικά χαρμολύπης, τα οποία έρχονται να πλαισιώσουν τους ούτως ή άλλως μελαγχολικούς στίχους, που κυμαίνονται πάντως σε πραγματικά πολύ καλό επίπεδο. Ιστορίες για χαμένους φίλους, έρωτες που αποδείχθηκαν κατώτεροι των προσδοκιών αλλά και προσωπικές στιγμές αναζήτησης και προβληματισμού δημιουργούν ένα ποιοτικό και ουσιώδες αποτέλεσμα, που θα «μιλήσει» σε αρκετούς ακροατές ευρισκόμενους πιο κοντά στα πρώτα «άντα» παρά στην εφηβεία. Αλλά η έλλειψη ενός βαρβάτου MC, όπως π.χ. ήταν ο Ρυθμοδαμαστής, κάνει το Έπεται Συνέχεια να μην πιάνει τα ύψη που θα μπορούσε. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως ενστερνίζομαι την άποψη του Evidence των Dilated Peoples, ο οποίος είχε ραπάρει κάποτε «MCs without a voice should write a book». Γιατί, πρώτον, μπορεί ο Σκηνοθέτης να μην είναι καθαρόαιμος MC αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγε κάποιος πως στερείται ικανοτήτων. Και, δεύτερον, γιατί πιστεύω πως ακόμα και εάν το flow ενός καλλιτέχνη δεν κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί ο δίσκος του να είναι ένα συνολικά αξιόλογο πόνημα.Κάπως έτσι λοιπόν θα κλείσει και η συγκεκριμένη κριτική. Το Έπεται Συνέχεια μπορεί να μη μετέτρεψε τον Σκηνοθέτη από δημιουργό σε πρωτοκλασάτο MC εν μία νυκτί, αλλά ως οντότητα και δισκογραφική δουλειά σίγουρα έχει πολύ περισσότερα να σου πει από έναν ψυχωμένο μεν αλλά διόλου βαθυστόχαστο και ουσιώδη MC. Και για το τέλος να πούμε πως είναι ωραίο να βλέπεις έστω και λίγους από τους ανθρώπους με τα τραγούδια των οποίων μεγάλωσες να έχουν διατηρήσει τις αξίες τους αναλλοίωτες από τον χρόνο, αλλά και από το δέλεαρ του ξεπουλήματος στο χρήμα.
