Ορμώμενοι από την Πάτρα, την Αθήνα και το Λονδίνο, οι Flakes κάνουν το ντεμπούτο τους στη δισκογραφία με το Lick Your Fingers If You Like It, φτιάχνοντας έναν πολύ όμορφο συνδυασμό κιθαριστικής pop με γερές δόσεις από punk. Η μπάντα έχει πολλά υπέρ με το μέρος της. Αρχικά, είχαν προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος, μέσω του myspace και μέσω των συναυλιών που έδιναν μαζί με άλλα ανεξάρτητα (και μη) συγκροτήματα όλη τη προηγούμενη χρονιά. Κατά δεύτερον, πετυχαίνουν να παρουσιάσουν μια δουλειά ολοκληρωμένη, σε αντίθεση με άλλα αγγλόφωνα συγκροτήματα τα οποία διαδίδονται μεν από αυτί σε αυτί μα συχνά στο τέλος αποδεικνύονται πολύ κακό για το τίποτα. Ένα ακόμα θετικό σημείο είναι η προσθήκη της τραγουδίστριας Yodashe στο συγκρότημα. Η φωνή της είναι χαρακτηριστική, και η ερμηνεία της άκρως θεατρική. Ακροβατεί με άνεση, τόσο στα δυναμικά “Swinton” και “Wish”, όσο και στις κλασικές shoegaze φόρμες των “Flat C” και “K.2.X.”, ενώ προσδίδει με την ερμηνεία της έναν σκοτεινό αέρα ακόμα και σε φαινομενικά ήρεμα τραγούδια, όπως π.χ. το “Trashroot”. Προσωπικά, πάντως, θεωρώ ότι στο ύφος των Flakes ταιριάζουν καλύτερα τα indie pop κομμάτια. Αυτά είναι που θα τους βοηθήσουν να κάνουν τη διαφορά από τα άλλα συγκροτήματα του είδους, καθώς η μπάντα έχει ήδη κατορθώσει να μη πέσει στην παγίδα των indie συμβάσεων, όπως άλλα συγκροτήματα της κατηγορίας. Είναι βέβαια φανερό ότι οι Flakes δεν παρουσιάζουν κάτι που δεν έχουμε ακούσει ξανά στο παρελθόν. Το κάνουν όμως πολύ καλά, με μια εφηβική «αυθάδεια» και με μεγάλη όρεξη να δουλέψουν για αυτό που αγαπούν. Τα πέντε παιδιά με την πολυπολιτισμική σύνθεση έχουν λοιπόν τα φόντα, διαθέτουν μια πολύ καλή τραγουδίστρια, αλλά και όλο τον χρόνο με το μέρος τους ώστε να εξελιχθούν και να παρουσιάσουν στο μέλλον ακόμα καλύτερες δουλειές. Το Lick Your Fingers If You Like It είναι ένα καλό πρώτο βήμα (όχι καλό για ελληνικό, που λένε κάποιοι, αλλά καλό γενικά), το οποίο μας αφήνει με τη γεύση ότι τα καλύτερα έπονται...
