Το Κυριακές Μες Στο Χειμώνα μας συστήνει τη σειρά «Τετράδια Ανθολογίας», που φιλοδοξεί να μας ταξιδέψει στα ελληνικά γράμματα περικλείοντας τις δύο μεγάλες τέχνες, την ποίηση και τη μουσική, σε μία καλαίσθητη κασετίνα. Τη μίνι ανθολόγηση των μεγάλων Ελλήνων ρομαντικών αναλαμβάνει ο Σωτήρης Τριβιζάς, ενώ ο Δημήτρης Μαραμής, γνωστός από την πρόσφατη συνεργασία του με τον Μάριο Φραγκούλη, μελοποιεί έξι από τα ποιήματα του ανθολογίου, τα οποία ερμηνεύει ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος.Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα και τον επαγγελματισμό του συνθέτη. Οι μελοποιήσεις είναι αν μην τι άλλο καλαίσθητες, με σεβασμό στους ποιητές και με επίγνωση της ατμόσφαιρας εκείνης της εποχής. Αν ο στόχος του Μαραμή ήταν απλά να συνοδεύσει το ανθολόγιο, δίνοντας παράλληλα και μία μουσική υπόσταση στο όλο εγχείρημα, νομίζω πως τα κατάφερε αρκετά καλά. Στην περίπτωση όμως που αναζητούσε κάτι παραπάνω, δηλαδή να αναδείξει πραγματικά τα ποιήματα μέσα από τις μουσικές πινελιές του, θεωρώ μάλλον πως βάλτωσε στη μετριότητα. Δεν φάνηκε διατεθειμένος να πάρει ρίσκα, αντίθετα κρύφτηκε πίσω από την αρτιότητα της μουσικής του παιδείας. Ούτε δοκίμασε να μας ξαφνιάσει σε κάποια στιγμή, επιλέγοντας αντιθέτως τη σίγουρη οδό, η οποία μπορεί να μην κρύβει πολλές παγίδες, ελαχιστοποιεί όμως τις πιθανότητες της πολυπόθητης υπέρβασης. Η ακρόαση αφήνει την εντύπωση πως ο συνθέτης σκάρωσε μία συνταγή για το πώς θα προσεγγίσει τα συγκεκριμένα ποιήματα, την οποία και χρησιμοποίησε χωρίς απόκλιση από την αρχή ως το τέλος, με εξαίρεση ίσως το “Λυπήσου” του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί και την καλύτερη στιγμή του EP. Η παραπάνω συνταγή εξυπηρετεί εμφανώς τη ροή και τη συνοχή του συνόλου, κοστίζοντας όμως στο τελικό αποτέλεσμα τόσο σε πρωτοτυπία, όσο και σε τόλμη.Ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος φέρνει σε πέρας την αποστολή με περισσή άνεση, παρότι οι συνθέσεις οι ίδιες δεν τοποθετούν υπερβολικά ψηλά τον πήχη. Τραγουδάει με ευαισθησία και φρεσκάδα, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον. Του λείπουν βέβαια η ερμηνευτική μεστότητα και το φωνητικό ειδικό βάρος, αλλά πείτε μου εσείς πόσοι νέοι καλλιτέχνες μπορούν δικαιωματικά να καυχηθούν για κάτι τέτοιο. Συνοψίζοντας, το Κυριακές Μες Στο Χειμώνα, ως σύνολο, είναι δίχως αμφιβολία στημένο με αγάπη και μεράκι, τόσο για την ποίηση όσο και για τη μουσική. Σίγουρα δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις σπουδαίο, είναι όμως αξιόλογο σαν κυκλοφορία και πατάει πάνω σε εμφανώς αγνές προθέσεις. Δεν μπορούμε λοιπόν παρά να το καλοδεχτούμε, προσμένοντας παράλληλα το επόμενο βήμα της σειράς.
