Σύμφωνα με διάφορα ανακοινωθέντα, γύρω στα Χριστούγεννα θα πρέπει να αναμένουμε το νέο album της Μελίνας Ασλανίδου, μια φιλόδοξη συνεργασία της με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. Ως τότε το ενδιαφέρον μας κρατιέται ζεστό χάρη στην κυκλοφορία αυτού του EP-έκπληξη, όπου η ερμηνεύτρια διαλέγει να απομακρυνθεί από τα εντεχνολαϊκά της λημέρια και να προσεγγίσει έναν πιο δυτικότροπο ήχο με ελληνική μεν φωνή, μα με ευδιάκριτες pop/rock αναφορές. Ήχο που φέρει την υπογραφή της Sunny Μπαλτζή, μιας τραγουδοποιού δηλαδή που, παρά τις σποραδικές της δισκογραφικές παρουσίες, έχει διακριθεί για μια ιδιαίτερη και προσωπική γραφή. Δεν μπόρεσα να βρω πουθενά αν υπάρχει πρόθεση να συμπεριληφθεί το βασικό track του παρόντος ΕΡ - το ήδη πετυχημένο ραδιοφωνικά “Όσα Δεν Σου Είπα” - στο νέο album της Ασλανίδου, αν και υποθέτω πως κάτι τέτοιο δύσκολα θα γίνει δίχως να φαντάζει παράταιρο με τον ήχο του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Πρόκειται για ένα αναμφίβολα συμπαθητικό τραγούδι, στο οποίο τόσο η Μπαλτζή ως δημιουργός, όσο και η Ασλανίδου ως τραγουδίστρια κάνουν βήματα η μία προς τον κόσμο της άλλης κατά τρόπο θελκτικό. Αποτελεί μια πρόταση κατεύθυνσης για τον σύγχρονο «έντεχνο» ήχο το “Όσα Δεν Σου Είπα”, κατά τρόπο ανάλογο (μα και αρκετά παρόμοιο) με τις προτάσεις της πρόσφατης συνεργασίας Τσαλιγοπούλου-Λειβαδά. Οι ίδιες θετικές επισημάνσεις ισχύουν και για το δεύτερο τραγούδι του EP, το “Ψηλά Τακούνια”, παρόλο που νομίζω πως άφησε εκτεθειμένη σε σημεία την αρκετά περιορισμένη τεχνικά φωνή της Ασλανίδου: υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν μπορεί να καλύψει επαρκώς η εκφραστική θέρμη, όσο καλές προθέσεις και αν υπάρχουν. Το τρίτο και τελευταίο τραγούδι του ΕΡ, το “Χαρταετός” (σε μουσική Ποίμη Πέτρου), είναι και το λιγότερο ενδιαφέρον, καθώς αρκείται στο να υπηρετήσει με συμβατική αξιοπρέπεια τα κυρίαρχα «έντεχνα» δεδομένα. Η Μελίνα Ασλανίδου μπορεί να μην ευτύχησε να προικιστεί με κάποια σπουδαία φωνή, ώστε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ελληνικό πεντάγραμμο. Μακάρι όμως όλες οι σπουδαιότερες από αυτήν γυναικείες φωνές να είχαν την ίδια ζέση για ποιοτικό ρεπερτόριο και το ίδιο ενδιαφέρον διαφυγής από τα στεγανά που έχει επιδείξει σε όλη τη μέχρι σήμερα πορεία της, με το παρόν ΕΡ να αποτελεί άλλο ένα χαρακτηριστικό λιθαράκι σε αυτήν.
