Ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο. Σας θυμίζει τίποτα από 1979 και Λονδίνο; Σωστά θυμηθήκατε, πρόκειται για την εν Ελλάδι προσαρμογή του London Calling των Clash, εκεί όμως τελειώνουν και οι όποιες ομοιότητες. Και αφού εξαντλήσαμε τις σημειολογικές αναφορές, ας έλθουμε και στην ουσία των πραγμάτων.Το Athens Calling, όπως δηλώνει και το ίδιο –εύγλωττα- στο εξώφυλλό του, φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο του "The Definite Guide To Greek Alternative Rock". Αποτελεί μια καινούργια συλλογή περιλαμβάνοντας στο tracklisting του μερικά από τα σημαντικότερα ελληνικά εναλλακτικά συγκροτήματα. Υπάρχουν κομμάτια από τις Τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά έως τους Film και τους πολύφερνους Raining Pleasure, καλύπτοντας μια ευρεία γκάμα υποκατηγοριών της εγχώριας ανεξάρτητης rock σκηνής. Μάλιστα, από τα περισσότερα γκρουπ έχει καταστεί εφικτή η επιλογή άκρως χαρακτηριστικών κομματιών, όπως η Ταξιδιάρα Ψυχή, σήμα κατατεθέν για τις Τρύπες (τουλάχιστον για τους παλαιότερους οπαδούς τους), το γνωστότερο κομμάτι των Ξύλινων Σπαθιών, Ο Βασιλιάς Της Σκόνης, το καταπληκτικό Crazy Water των Bokomolech, το χιτάκι των Film, Jokulhlaup, ο εφιάλτης των ασυμβίβαστων σκληροπυρηνικών, το Capricorn των Raining Pleasure, και το The Great Sleep των Matisse, με τα 3 τελευταία να αποτελούν και τους κράχτες της συλλογής. Περιλαμβάνονται μερικά ακόμα ενδιαφέροντα κομμάτια όπως και η μοναδική μάλλον μουσική απόπειρα των The Drag, η καλή διασκευή στο This Is Not A Love Song, το χαρακτηριστικό Room Of Toys των Echo Tattoo ή το ‘’Βουτιά Από Ψηλά’’ των Ενδελέχεια, το Greedy των αειθαλών Deus X Machina και το Au Revoir από τους πάντα ενδιαφέροντες Xaxakes. Συμπληρώνουν με την απίστευτη βαβούρα τους οι Nightstalker με το Raw, οι Invisible Surfers με το γκαραζάκι τους, οι Illegal Operation με το όμορφο Space Boogie τους, οι Blackmail με το Neo Geo, ο Sundayman με τη διασκευή του One Way Or Another και οι μοναδικές φρέσκες –φετινές- κυκλοφορίες, οι Headquake με το Keep Them Satisfied και οι Engine με το No More.Ένσταση 1η (και πιθανώς ανούσια): Πως είναι δυνατό να αποκαλείς το album ‘’Athens Calling’’ όταν συμμετέχουν σε αυτό και μπάντες όπως τα Σπαθιά, οι Τρύπες και οι Xaxakes; Ένα διάσημο σλόγκαν που σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια ήταν το ‘’Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα’’.Ένσταση 2η (και μάλλον πιο ουσιαστική): Δεν μπορεί να αφήνεις έξω από ένα υποτιθέμενο ‘’Definite Greek Alternative Guide’’ συγκροτήματα όπως τους Closer, τα Διάφανα Κρίνα, τους Last Drive, τους Make Believe με εκείνο το απίστευτο Leave Me Alone ή τους Earthbound για να αναφέρω μερικά μόνο ονόματα που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό. Σύμφωνοι, υπάρχουν και τα πνευματικά δικαιώματα και οι δισκογραφικές, τότε όμως μην το ονομάζεις "Definite Guide" γιατί θα μπορούσε να εκληφθεί ως προσπάθεια παραπλάνησης. Με τι σας απασχολώ τώρα, θα μου πείτε.Ένσταση 3η (και τελευταία): Το θέμα της ανομοιογένειας. Το κίνημα του ‘’οτινανισμού’’ που αναδείχθηκε και γιγαντώθηκε μέσα στο community του avopolis, βρίσκει την καλλιτεχνική του έκφραση μέσα από την επιλογή των κομματιών της παρούσης συλλογής. Άλλα κομμάτια με ελληνικούς στίχους, άλλα αγγλόφωνα, από το σκληρό βιωματικό rock του Γιάννη Αγγελάκα εν έτει 1985 έως τη φανταχτερή pop του Γιάννη Νάστα του 2001. Σημειώστε και το γεγονός ότι η πλειοψηφία των κομματιών δεν χαρακτηρίζεται και από καμία φρεσκαδούρα, το ένα τρίτο αυτών γράφτηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90.Δυο είναι οι σκοποί που μπορώ να φανταστώ ότι εξυπηρετεί αυτή η συλλογή: α) Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιούνταν στην πόλη μας, όλο και κάποιος τουρίστας θα τσιμπούσε με το δεδομένο τίτλο, β) δεν μπορεί, κάποιο μικρό ανιψάκι θα έχετε που πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα στο μαγικό κόσμο του ελληνικού rock. Χαρίστε του αυτό το album σαν μια καλή ευκαιρία για μυηθεί στο χώρο. Για τους υπόλοιπους που παρακολουθείτε από κοντά τα δρώμενα της σκηνής τα τελευταία χρόνια η αναγκαιότητα απόκτησης του Athens Calling, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν υφίσταται.
