Το "Μονά στολίδια" είναι απο εκείνες της δουλειές που μάλλον και μόνο η δημιουργία τους είναι αρκετή για όσους συνετέλεσαν σε αυτή. Η κυκλοφορία τους είναι το τέλος του ταξιδιού και τα τραγούδια ακούγονται σαν γλυκιά ανάμνηση εικόνων και στιγμών με αυτούς που μας συντρόφευσαν. Στο συγκεκριμένη δουλειά, συνταξιδιώτες ήταν ο Άγγελος Σκορδίλης και η Βικτώρια Τράπαλη, οι οποίοι είχαν την τύχη να ζήσουν για χρόνια στην Αίγινα, γεμάτα κιθάρες, τραγούδια εν γεννέσει, ψάρεμα και καλή παρέα (όπως γράφει και στο CD), καταλήγοντας να χαρτογραφήσουν αυτές τις στιγμές τους πάνω σε νότες και στίχους. Τραγούδια αξιοπρεπή και απλά που στέκονται ανεξάρτητα απο την ανάγκη της εμπορικής και μαζικής ακρόασης. Παρόλο που δεν παρουσιάζουν κάτι καινούργιο διακατέχονται απο μια γλυκάδα που δύσκολα σε κάνουν να τους αντισταθείς. Στο ταξίδι αυτό κάπου βρέθηκε όμως και η Ελένη Βιτάλη η οποία αξιώνει ακόμα περισσότερο αυτή τη δουλειά με τη φωνή της αλλά και με την αγάπη που δείχνει σε αυτά. Όνειρο του Άγγελου Σκορδίλη ήταν κάποια στιγμή να τραγουδήσει με τη Βιτάλη, έστω και σε μια πρόχειρη ηχογράφηση, απο τότε που ήτανε 16 και πρωτοέπαιξε κιθάρα δίπλα της. Το όνειρο έγινε πραγματικότητα και ο συνθέτης έγραψε κομμάτια που ταιριάζουν απόλυτα στη μαγική φωνή της. Η χημεία και των τριών είναι εμφανής, αλλά μοιάζει να δένει ακόμα περισσότερο σε ένα κομμάτι το οποίο προσωπικά θα με συντροφεύει για χρόνια... Μη φοβάσαι τα σκοτάδιαίδια είναι όλα τα βράδυα μη φοβάσαι ούτε τα φώτασε κρατάω όπως και πρώτα Μη φοβάσαι μη λυπάσαι κλείσ' τα μάτια κι είναι αργάΟτι είσαι κι οτι είμαι τα χουμε μισά μισά Μη ξοδεύεσαι στον πόνο αφορμές γυρεύει μόνο μη γελιέσαι απο οτι μοιάζει παραμύθι είναι και αλλάζειΜη το κάνεις άλλο θέμα Μια η αλήθεια και αυτή ψέμα Όποιος λέει για αγάπη αιώνια Αχ δε μετράει σωστά τα χρόνιαΠραγματικά μια πολύ καλή δουλειά που αποτελεί κατάθεση στιγμών και το μόνο που ζητά είναι να υπάρχει.
