Το όνομα του Αντώνη Π. (ή Alfa P., όπως προτιμάει να ονομάζεται πλέον) δεν μας είναι γνωστό μονάχα από τη συμμετοχή του στους Stereo Nova, έχει και αυτός - όπως και οι παλιοί του συνάδελφοι απ' το κορυφαίο ηλεκτρονικό σχήμα της χώρας - διαγράψει μια προσωπική διαδρομή στη δισκογραφία που μπορεί να μην τυγχάνει αντίστοιχης προβολής, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ποιοτικά οι δουλειές του βρίσκονται σε κατώτερο επίπεδο από τους "διάσημους" φίλους του. Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ του κάτω από την ετικέτα των Supermarket, στην οποία συνυπάρχει με την Andriana Toot. Πρόκειται δε για ένα άλμπουμ πολύ όμορφης, ατμοσφαιρικής ηλεκτρονικής ποπ, που σαν χαρακτηριστικό προϊόν της πόλης (και όχι απαραίτητα αυτής εδώ της πόλης που ζούμε και αναπνέουμε το καυσαέριό της), αφουγκράζεται τους παλμούς της και τους μετατρέπει σε κοφτά, μετρονομικά beats και σε σβέλτα μα μελωδικά τραγούδια. Το ύφος κυμαίνεται από τις ήπιες και πιο ποπ στιγμές των Depeche Mode και φτάνει μέχρι τις happy house εκφάνσεις της Γαλλικής electronica, με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς ενδιάμεσα, που θα καταντούσε κουραστικό και άδικο προς το γκρουπ να παραθέταμε.Επιχειρώντας μια άτυπη ανασκόπηση των σύγχρονων χορευτικών τάσεων, το "Plasticine" αποτελεί, όπως τονίζουν εξάλλου και οι δημιουργοί του, ένα περιβάλλον ηχητικό τέτοιο, όπου ο καθένας μπορεί να στριμώξει μέσα του τις προσωπικές του αναμνήσεις και εμπειρίες και να το κάνει απόλυτα δικό του. Πρόκειται με λίγα λόγια για έναν δίσκο που, όπως και η πλαστελίνη, μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή θελήσουμε να του δώσουμε εμείς, και για το λόγο αυτό, δύναται να γίνει το σάουντρακ τούτων των καυτών καλοκαιρινών νυχτών (και ημερών) αλλά και των ψυχρότερων που θα έρθουν - όταν έρθουν…Να σημειώσουμε τέλος ότι το cd μας δίνει τη δυνατότητα να ρεμιξάρουμε εμείς ένα απ' τα κομμάτια του κατά το γούστο μας, αρκεί να συνδεθούμε στο internet με το δισκάκι στον υπολογιστή μας. Δοκιμάστε το και απομυθοποιείστε πολλούς απ' τους ακριβοπληρωμένους djs που λατρεύετε…
