Mια κάπως ιδιόμορφη κυκλοφορία, καθώς αποτελεί ουσιαστικά μια συλλογή θεμάτων του αγαπημένου καλλιτέχνη, ο οποίος είδε πρόσφατα το έργο του να αναγνωρίζεται και εμπορικά (μαζικά, μάλιστα), καθώς το τελευταίο album του "Στα Μυστικά του Κήπου" βρέθηκε εν μέσω σκυλο-ποπ δίσκων στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων, παράλληλα βέβαια (όπως πάντα) με την αποθέωσή του από μια μερίδα κριτικών, μεταξύ αυτών και της ομάδας του Avopolis.Ο Νίκος Κυπουργός έχει γράψει μουσική για εικοσιπέντε μεγάλου μήκους, πέντε μικρού μήκους ταινίες, πέντε τηλεοπτικές σειρές, αλλά και για δεκάδες θεατρικές παραστάσεις και εδώ έχουμε ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων του, από επιλεγμένες στιγμές του που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε κάποιο album. Οκτώ κομμάτια από τους Ακροβάτες Του Κήπου, την ταινία του Χρήστου Δήμα που θα ανέβει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο, αλλά και κομμάτια από το φετινό ντοκυμαντέρ Ημερολόγια Καταστρώματος-Γιώργος Σεφέρης του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, και τα: Το Καναρινί Ποδήλατο, Εφήμερη Πόλη, Τρεις Εποχές, Με Μια Κραυγή, Terra Incognita και Nuestra Senora De Los Perros. Τέλος, υπάρχουν δυο θέματα από την τηλεοπτική σειρά Τα Ψάθινα Καπέλα. H ορχηστρική, η μουσική δωματίου, η μουσική μπαλέτου, το musical, κλασικά, έντεχνα και σύγχρονα ακούσματα αποτελούν τις αρτηρίες τις έκφρασής του, σε όλο το φάσμα της καριέρας του. Μαζί με τους Ορχήστρα Amadeus της Βουλγαρίας, Σολίστ της Πάτρας, Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου της Λάρισας, τη συμμετοχή-έκπληξη για τα αυτιά μας από τον δεκάχρονο Nicola Floki στο Μαγγανοπήγαδο, αλλά και αυτην του Αρη Χριστοφέλλη στην Ελεγεία του Jules Massenet που διασκευάζεται από τον Κυπουργό, έχουμε ένα σύνολο από ορχηστρικά κομμάτια (κυρίως) και τραγούδια που κινούνται στους δικούς τους, αξιαγάπητους, λυρικούς δρόμους.Συνθέσεις άλλοτε σκιρτήματα ζωντάνιας, άλλοτε γαλήνιες, όπου συμπράττουν όλες οι εν δράσει αγάπες του κι αν στα τριάντα κομμάτια το μέγεθος των συναισθημάτων που απελευθερώονται δεν είναι πάντα δυνατό ή μοιάζει να λείπει η φύσει συνοδός -η εικόνα-, αυτό που κάνει εντύπωση (ίσως εξαιτίας και της γραφής του) είναι η κυριαρχία αυτών που τα καταφέρνουν έναντι των εικόνων που λείπουν.
