Δεν ήμουν ποτέ fan της υπερπαραγωγικότητας και γενικώς της ποσότητας στο χώρο της μουσικής, ίσως γιατί ελάχιστες φορές αυτή απέδειξε ότι δεν ήταν αποτέλεσμα μιας μανιώδους εμμονής του καλλιτέχνη να τροφοδοτεί το κοινό του με νέο υλικό, μέχρι τελικής πτώσεως. Άλλες φορές ήταν αποτέλεσμα μεγαλομανίας, και άλλες αποτέλεσμα διαρκούς εκγρήγορσης και ανησυχίας -πρόκειται για τους καλλιτέχνες που ζουν και αναπνέουν για να γράφουν μουσική, να την εξερευνούν και να την ξεχειλώνουν.Θα έλεγε κανείς ότι οι προθέσεις της κολλεκτίβας της Freestyle Productions είναι αρκούντως αγνές, και άρα -εν μέρει- μπορεί κανείς να τους εντάξει στα άτομα της τρίτης κατηγορίας που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους γράφοντας και παίζοντας μουσική. Οι Active Member είναι από μόνοι τους ένα ζωντανό πηγάδι απ'όπου τρέφεται εξ'ολοκλήρου η low bap σκηνή, και οι άλλοι απλώς αναλαμβάνουν το ρόλο του κομπάρσου. Κάτι που είναι έκδηλο στα αποτελέσματα. Χρησιμοποιήσαμε όμως την έκφραση "εν μέρει", μια και η ανησυχία αυτή κάθε άλλο παρά καλλιτεχνικά ανατρεπτική αποδεικνύεται. Αν εξαιρέσουμε την τεχνική πρόοδο στο αρχικό concept, αλλά και κάποια δειλά βήματα που έγιναν με το περσινό πολύ καλό solo άλμπουμ του BD Foxmoor, οι Active Member μοιάζουν να προσεγγίζουν -διαχρονικά- ελάχιστα τη μουσική τους με σαφείς προθέσεις για έκπληξη, στιχουργική ή εκ της παραγωγής. Κάτι που μπορεί κανείς να διαπιστώσει εύκολα σε μία αναδρομή όπως αυτή του Live/Remix, που ξεσκεπάζει άθελά της όλες τις μανιέρες που χρησιμοποίησαν.Ας αναφερθούμε όμως και στα του παρόντος διπλού cd. Το πρώτο cdάκι περιέχει κομμάτια από την πολύ επιτυχημένη συναυλία που έδωσαν στο Ρόδον, τον περασμένο Φεβρουάριο. Κομμάτια που δείχνουν το φανατισμό (στην κυριολεξία) τον οποίο επιδεικνύει και με τον οποίο περιβάλλει τους Active Member ένας μεγάλος πυρήνας οπαδών. Πέραν του ενθουσιασμού, όμως, το live δεν έρχεται να προσθέσει (ή να αφαιρέσει) τίποτα. Δυσκολία μεν, για ένα hip-hop συγκρότημα και τη δομή μιας ζωντανής εμφάνισης, υποχρέωση, δε, για υπαρκτούς λόγους κυκλοφορίας της, πέραν του κύκλου που θα επιθυμούσε να το έχει ως ανάμνηση.Το δεύτερο cd περιλαμβάνει σπάνια από τις πρώτες ανεξάρτητες δουλειές των Active Member και remixes. To "Άκου μάνα", που υπάρχει στην αυθεντική του έκδοση, το remix του Μπάμπη Παπαδόπουλου από τις Τρύπες στο "Για τ' αδέρφια που χάθηκαν νωρίς", η δουλειά της Sadahzinia στον "Πρόσφυγα", αλλά και κάποια αξιόλογα mixes των Brigada και Βαβυλώνα, καθιστούν το δεύτερο cd απλά συμπαθητική κυκλοφορία. Eλπίζουμε το αρχικό αισθητήριο τους να χτυπήσει το καμπανάκι, μετά και από το τυπικό κλείσιμο ενός κύκλου, που συνήθως συμβολίζουν τέτοιου είδους κυκλοφορίες. Άλλωστε, ως πρώτοι και -για πολλούς- κορυφαίοι, δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαίοι. Γι' αυτό και αναμένουμε από αυτούς περισσότερο (και λιγότερο από τους άλλους) το κάτι παραπάνω.
