Ολο το παραδοσιακό τελετουργικό του "ποιοτικού λαϊκού τραγουδιού", περνά από το ντεμπούτο της Δέσποινας Ολυμπίου, "Των ματιών σου η καλημέρα", ως μια έκδηλη προσπάθεια κατάταξης της ίδιας στην κατηγορία που επιθυμεί να παίξει. Η στυλιστική οπτική των περισσότερων ντεμπούτο album στην Ελλάδα καθορίζει και την όχθη ("εντέχνων" ή "εμπορικών") στην οποία θα κινηθούν, χωρίς πολλές φορές να εξετάζουμε αν η χρησιμοποίηση μιας μανιέρας του εντέχνου και του λαϊκού συνιστά καλύτερη πρόταση από ένα πιο τολμηρό "εμπορικό" pop καλλιτέχνη (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι). Στο πρώτο προσωπικό album της Δέσποινας Ολυμπίου, λοιπόν, θα βρείτε τα "αναμενόμενα", χωρίς να σημαίνει ότι τα αναμενόμενα είναι κακόηχα ή βαρετά. Τα δεκατρία κομμάτια που της εμπιστεύονται 6 συνθέτες (Παντελής Θαλασσινός, Γιώργος Αρσενίδης, Σπύρος Ιωαννίδης, Μανώλης Λιδάκης, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Τάσος Γκρους) και ένας στιχουργός (Ηλίας Κατσούλης) είναι μεν στρογγυλεμένα, αλλά ενίοτε, ακόμα και έτσι, το ταλέντο των δημιουργών τους τα πλάθει γοητευτικά. Οι "Έρημες Ακρογιαλιές" του Μανώλη Λιδάκη, το "Θα σε Θυμάμαι Ακόμα" του Γεράσιμου Ανδρεάτου και το "Στην Υγειά της Μνήμης" του Παντελή Θαλασσινού -στου οποίου τον δίσκο "Από την Τήλο ως τη Θράκη" συμμετείχε σε τέσσερα τραγούδια- μοιάζουν να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε ένα σε γενικές γραμμές προχειροδιαλεγμένο υλικό το οποίο καλείται να υπερασπιστεί μια καλή και δουλεμένη φωνή που αποπνέει θαλασσινή αύρα. Η καλλιτέχνιδα από τη Λεμεσό της Κύπρου, όμως, έχει μέλλον, και είναι στο χέρι να της να το αποδείξει με (έστω και λίγο) πιο τολμηρές επιλογές, όταν θα είναι σε θέση να το πράξει βεβαίως, γιατί στην Ελλάδα λες και είναι νόμος στις δισκογραφικές να προτείνει κανείς αφού έχει αναλωθεί σε τυποποιημένες κυκλοφορίες χωρίς λόγο ύπαρξης.
