Για όσους ακόμα αναρωτιούνται για το πως θα ήταν η ιστορία, αν ο Mega Dave παρέμενε στους Metallica πριν 40 χρόνια, η μόνη σίγουρη απάντηση που θα μπορούσαμε να δώσουμε σήμερα είναι ότι αποκλείεται να έφτανε τα 16 album καριέρας με μια ολότελα δική του μπάντα, με απόλυτα χαρακτηριστικό ήχο και κυρίως με πολλές δεκάδες χιλιάδες πιστούς fans. Αυτούς ακριβώς θα ευχαριστήσει με περίσσια ευκολία ο νέος δίσκος, όπως ακριβώς είχε κάνει και το Dystopia πριν 6 χρόνια. Η έκτακτη προσθήκη του Steve Di Giorgio στο μπάσο, ο οποίος αντικατέστησε τον Ellefson λόγω σεξουαλικού σκανδάλου, μόνο υπέρ λειτούργησε για το πως ακούγονται οι Megadeth το 2022. Το κιθαριστικό δίδυμο Mustaine/Loureiro είναι σε πρώτο πλάνο καθ' όλη την διάρκεια του δίσκου, που όμως κρίνεται αρκετά πιο μεγάλη από αυτή που ορίζουν οι πραγματικά ενδιαφέρουσες συνθέσεις.
Με το ύφος να θυμίζει έντονα Youthanasia, τα τραγούδια χωρίζονται σε αυτά που θα θυμόμαστε για αρκετό καιρό και ίσως βρουν θέση στις setlist του επόμενου διαστήματος ("The Sick", "the Dying and the Dead", "Dogs of Chernobyl", "Celebutante", "Nightstalkers", "Sacrifice") και σε αυτές που δεν περιλαμβάνουν απολύτως τίποτα καινούργιο να προσφέρουν και γρήγορα θα ξεχαστούν ("Killing Time", "Life in Hell", "Mission to Mars", "We’ll Be Back", "Junkie"). Η πιο περίεργη στιγμή του δίσκου είναι με διαφορά το "Soldier On!" με τον “σπαστικό” ρυθμό του, ο οποίος ενώ αρχικά σου δίνει την εντύπωση ότι κάτι έχει πάει εντελώς λάθος, με τις ωραίες αλλαγές και κυρίως τα μελωδικά lead στις κιθάρες, τελικά σε κερδίζει. Η διασκευή στο "Police Truck" των Dead Kennedys έχει την πλάκα της ενώ αντίστοιχα αδιάφορη είναι η συνεργασία με τον Sammy Hagar στη σύνθεση του τελευταίου, με τίτλο "The Planet’s on Fire".
Συνολικά το The Sick, The Dying…and the Dead! είναι ένας καλοπαιγμένος δίσκος, με την καλύτερη παραγωγή που είχε ποτέ δίσκος των Megadeth, η οποία όμως δεν καταφέρνει να μας χαρίσει έναν πραγματικά αξιομνημόνευτο δίσκο (όπως π.χ. στην περίπτωση του Firepower των Judas Priest) αφού η συνθετική δεινότητα που διέθετε κάποτε ο Mustaine, πλέον εμφανίζεται μόνο σε κάποιες περιπτώσεις.
