Ας το θέσουμε όσο πιο απλά γίνεται. Εδώ και αρκετά χρόνια η αισθητική που υπηρετεί η στήλη Incoming καθώς και τα περισσότερα από τα reviews που επιλέγει, αντλούν έμπνευση από τα promos που καθημερινά επικοινωνούν τα labels και τα promo agencies από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Υπάρχουν ελάχιστες, ίσως λιγότερες από 10 φόρες που τα τελευταία 10 χρόνια έχω ξοδέψει λέξεις, γραμμές και σκέψεις για δίσκους που δεν έχω καμία επαφή με τον δημιουργό ή κάποιον από την ομάδα του. Όμως, όχι αυτήν τη φορά. Ο Jamal Moss -μεγάλη η χάρη του ειδικά όταν παράγει ακραίους ήχους κάτω από το περίφημο Hieroglyphic Being ψευδώνυμο- και κατ’ επέκταση η ετικέτα Modern Love, αγνοούν σίγουρα την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπο του και ακόμα περισσότερο στον ήχο που με απίστευτη συνέπεια και underground ήθος υπηρετεί, συνεχίζοντας την παράδοση του αυθεντικού US house.
Ακόμα και αν ακούτε γι' αυτόν πρώτη φορά, φανταστείτε ότι σπουδαία κεφάλια της σύγχρονης υπόγειας χορευτικής μουσικής πίνουν νερό στο όνομά του -αναφέρουμε ενδεικτικά τo παρεάκι της Clone Records, τους πρώην παιχταράδες Dope Jams και το δισκάδικο τους στο Brooklyn, τον Ron Morelli της L.I.E.S, τους creative directors του NTS Radio και τόσους ακόμα επιδραστικούς djs και record diggers πίσω από τους σημερινούς superstar djs και παραγωγούς που έχουν εκτιμήσει από την αρχή τον ωμό, δύσκολο να κατηγοριοποιήσεις (με εύρος από την πειραματική μέχρι το techno) και πάντα ανεξάρτητο (σπάνια συνεργάζεται με κανονικά labels, συνήθως κυκλοφορεί μόνος του τα βινύλια ή τις κασέτες του) ήχο του, τόσο ως Jamal Moss όσο και ως Hieroglyphic Being. Ο ίδιος ασφαλώς γνωρίζει τους διαχωρισμούς στα δύο βασικά μουσικά του projects (αυτά που προαναφέρθηκαν, καθώς υπάρχουν μερικά ακόμα που διατηρεί πολλές φορές με άλλα ονόματα) και φροντίζει να εξελίσσει το καθένα από κυκλοφορία σε κυκλοφορία. Μάλιστα, οι κυκλοφορίες κάτω από το Jamal Moss ψευδώνυμο φημίζονται για τον δύστροπο ήχο τους και ακόμη περισσότερο για τους επικούς τίτλους τους, όμως, για κάποιον ακαθόριστο ακόμα λόγο, αυτή την φορά για λογαριασμό της Modern Love από το Manchester, παραδίδει έξι από τις βατές και σχεδόν μελωδικές συνθέσεις του, κάνοντας πάντοτε χρήση των αγαπημένων του αναλογικών drum machines.
Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα τύπο που μεγάλωσε στο Chicago στα χρόνια της περίφημης Trax Records και του Chicago house boom και όταν ξεκίνησε να αναγνωρίζεται και η δική του φήμη στα τέλη των 00s, δεν δίστασε να δείξει τον παραγωγό Adonis σαν έναν από τους μέντορές του. Η ατμοσφαιρική πλευρά στην χορευτική μουσική που παράγει η γενέτειρα του κάνει την εμφάνιση της στο εναρκτήριο “The Lust With-IN”, το πιο “εύκολο” και χαρακτηριστικό κομμάτι του album. Ακολουθεί το “This Is 4 The Rave Bangers II”, μια πιο ήπια εκδοχή του “ξύλου” που συνήθως παρουσιάζει και στα dj set του βουτηγμένη στα house φίλτρα και τις κοφτές acid μπασογραμμές. Στο "Poisonous Effects”εμφανίζει τους μικροήχους και τα παραμορφωμένα bleeps πάνω σε σχεδόν electro disco βάση για να αποκαλύψει τη νεορομαντική πλευρά του στο τελευταίο δίλεπτο. Το “I Can't Escape From U” αναδεικνύει την έτσι και αλλιώς “σκοτεινή”, όπως dark, EBM και industrial πλευρά του ήχου του, αν και όσοι τον παρακολουθούν γνωρίζουν ότι ανάμεσα σε έναν Trax και σε ένα Wax Trax βινύλιο, ο Moss θα διάλεγε πάντα το δεύτερο φετιχιστικό label. Τι άλλο δηλαδή θα περίμενε κανείς από έναν τύπο που στο παρελθόν έχει υπάρξει gigolo για να επιβιώσει και που χρησιμοποιεί τίτλους όπως το “When Loves No Bounds” για να κρύψει μέσα τους στρώματα από καταιγιστικά techno drum machines και επαναλαμβανόμενες α-λα Detroit techno synth λούπες. Το album κλείνει με τον πιο κινηματογραφικό και συνάμα αλλόκοτο τρόπο. Με το “Erotic Abuse” οι απανταχού dominatrix αποκτούν ένα ακόμη jam για τις ιδιαίτερες playlist τους και ο μέσος μη εκπαιδευμένος ακροατής του Jamal Moss μένει με την περιέργεια σχετικά με τον industrial τρόπο με τον οποίο καταλήγει ένα album που στην αρχή του έδειχνε να εκτιμά τις κλασσικές Chicago house φόρμες.
Για μία ακόμη φορά ο Moss παραδίδει μαθήματα στο πώς μπορούν να συνυπάρχουν πάνω από ένα επιδραστικά μουσικά κινήματα στον ίδιο δίσκο και καταρρίπτει την ιδέα της φόρμουλας σκαρώνοντας 6 διαφορετικές μεταξύ τους συνθέσεις που, όμως, αφήνουν ως επίγευση τον απόηχο του μοναδικού, αναλογικού, ηλεκτρονικού και με βάθος ήχου που τον έχει αναδείξει σε μία από τις πιο επιδραστικές underground dance μορφές των ημερών μας. Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε το μέγεθος της περσόνας του. Τα διαδικτυακά σετ του, οι συνεντεύξεις του και ένας σκασμός από DIY κυκλοφορίες στο bandcamp ή στο discogs θα σας αφήσουν εύλογα με την απορία για το έργο του, όταν με το καλό συναντήσετε στο Spotify profile του λιγότερα από 4 album, ενώ σίγουρα έχει διοχετεύσει στο internet εξαπλάσιo αριθμό κυκλοφοριών. Αυτός είναι ο Jamal Moss, ένας καλά κρυμμένος house to techno to EBM θρύλος, που μόλις επέστρεψε με την πιο μεστή και, ταυτόχρονα, ανατρεπτική εκδοχή του ήχου του.
