Στο εξώφυλλο απεικονίζεται η έγκυος Charlotte Adigéry, που στην προηγούμενη μουσική ζωή της ήταν dj με άφρο επιρροές και καταγωγή μοιρασμένη σε Βέλγιο και Μαρτινίκα, πλάτη στέκεται ο Bolis Pupul που στις περισσότερες promo φωτογραφίες για την προώθηση του δίσκου δεν μπορούσε να πει κανείς με σιγουριά αν ήταν άνδρας, γυναίκα ή κάτι ενδιάμεσο και την κυκλοφορία υπογράφει το label DEEWEE Records, δηλαδή η δισκογραφική που από τις αρχές των 10s τρέχουν τα αδέρφια Dewaele aka Soulwax aka 2MANYDJS.
Αν το πιάσουμε από το τέλος προς την αρχή, το dj δίδυμο από τη Γάνδη που με τα mash ups του στις αρχές των 00s προμήνυε την εποχή που οι διαχωρισμοί ανά είδος μουσικής θα ήταν βαρετή δουλειά για βιβλιοθηκάριους και ροκ παλαιοημερολογίτες, κυκλοφόρησαν μόλις, ένα album που στα 50 λεπτά διάρκειας του, στηλιτεύει την πολιτισμική εκμετάλλευση, το μισογυνισμό, το ρατσισμό, τη ματαιοδοξία των social media και την πολιτική ορθότητα. Και θίγει όλα τα παραπάνω, κατευθύνοντας τον ακροατή στις χορευτικές πίστες -ας γράψουμε dancefloor-, δηλαδή το μέρος που διαχρονικά ενώνονται κοινωνίες και φυλές ανθρώπων. Βέβαια, πρέπει να ανατρέξει κανείς στην εποχή του Combat Rock και των Clash για να βρει στίχο με κοινωνική συνείδηση σε beats 4/4 και πάλι όμως θα του λείπει αυτή η συνοδεία που υπάρχει εδώ από γεμάτες μπασογραμμές, αναλογικά synths και σχεδόν όλη την ρυθμική αριθμητική των Roland από το 303 μέχρι το 909.
Σας είχα προετοιμάσει όμως, το δίδυμο Adigéry & Pupul είναι πολύ μακριά από τον μέσο όρο του ηλεκτρονικού σχήματος.
Ξεκινάνε την αφήγηση τους με το εξωτικό και παιχνιδιάρικο “Esperanto” για να μας υπενθυμίσουν ότι κάθε φορά που βλέπουμε έναν άνθρωπο διαφορετικής εθνικότητας δεν είναι ανάγκη να ψάχνουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, τις μοναδικές μνήμες ή επαφές που έχουμε από τη χώρα του “Don’t say, so you from China, do you know my friend Hiro?”. Και συνεχίζουν να είναι καυστικοί στο άκρως χορευτικό “Blenda”. Tο electro pop beat του σε παίρνει μαζί μέχρι ξαφνικά, να κάνεις rewind για να επιβεβαιώσεις αυτό που μόλις άκουσες στον στίχο “Go back to the country where you belong, Siri can you tell me where I belong…” συνειδητοποιώντας πως μόλις έβαλαν τέλος σε κάθε είδους καμουφλαρισμένου εθνικισμού και ρατσισμού που μπορεί να εμφανίστηκε ποτέ σε dancefloor.
Η φωνή της Adigéry είναι ξεκάθαρα το μεγάλο χαρτί αυτής της παραγωγής και η σχετικά ημιτελής αγγλική προφορά της (μπλεγμένη κάπου ανάμεσα σε Γαλλία και Βέλγιο) είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που προσθέτει στη μουσικότητα των ενορχηστρώσεων. Τα χαμηλά και βραδύκαυστα disco bpm στα οποία αρέσκονται οι 2manydjs όταν μοιράζονται τις βραδιές και το Espacio soundsystem τους με τον James Murphy των LCD Soundsystem, ταιριάζουν γάντι στην α λα Tom Tom Club ερμηνεία των “Hey” και “It Hit Me” , ενώ στα γαλλόφωνα “Ich Mwen” και “Huile Smisse” η ομάδα βρίσκεται ακριβώς στο στοιχείο της. Σε βαθμό που αναρωτιέσαι πόσο όμορφη μουσική μπορούν να αφήσουν πίσω τους, αν με το καλό αποφασίσουν να προσεγγίσουν και λίγη από την παράδοση του αναλογικού γαλλικού ήχου και των 70s disco επιρροών. Στο ενδιάμεσο αυτών των αισθαντικών jams υπάρχει και ο ωμός disco punk funk ήχος του “Ceci n’est pas un cliche” για να δημιουργείται η σωστή αναλογία, μεταξύ easygoing και επιθετικών κομματιών, ακριβώς όπως λειτουργεί άλλωστε και η σωστή roller coaster τεχνική όλων των πολυσυλλεκτικών dj set.
Και αυτά τα σκαμπανεβάσματα δε διστάζουν να τα εφαρμόσουν ακόμα και μέσα σε κομμάτια όπως το “Mantra”, που ξεκινάει σαν r&b σύνθεση για διπλασιάσει τα bpm κάπου στη μέση και να πάρει και πάλι λίγη από τη χαρακτηριστική Soulwax φόρμα. Μέχρι να κλείσει η εντεκάδα, με το “Making Sense Stop” τα χαρακτηριστικά που κάνουν μοναδικό τον ήχο του δίσκου έχουν ξεδιπλωθεί. Η φωνή και οι στίχοι της Charlotte Adigéry, εμπνευσμένοι από μια ολόκληρη ζωή “έξω από τα κουτιά” των ευρωπαϊκών κοινωνιών, έχοντας πιθανόν βιώσει την προσφυγιά και τη διαφορετικότητα σχετικά με το χρώμα του δέρματός της, συναντούν το επίσης ανένταχτο νεοκυματικό τρόπο με τον οποίο συνθέτει ο Bolis Pupul και αμφότεροι αφήνονται στα έμπειρα χέρια των αδερφών Dewaele προκείμενου να σφραγίσουν αυτόν τον ανατρεπτικό, σπάνιο και πολυσυλλεκτικό ήχο που όπως κάθε DEEWEE παραγωγή, τρυπώνει πρώτα στο μυαλό και έπειτα να χορεύει το σώμα.
Στο Topical Dancer υπάρχουν κομμάτια που στροβιλίζουν επί 3 λεπτά ένα sample γέλιου (“ΗΑΗΑ”) ενώ στη τελευταία υπόκλιση, το πρώτο single “Thank you”, κρύβεται μία μελωδία που είναι ικανή να στριφογυρίζει στο μυαλό σου για μέρες και μαζί η υποσυνείδητη διαπίστωση πως ότι άκουσες δεν είχε πρόθεση να σου κουνήσει το δάχτυλο, να σε αφυπνίσει ή να γίνει δογματικό, ήθελε απλά να σου υπενθυμίσει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε με τον πιο διασκεδαστικό και έξυπνα χορευτικό τρόπο.
