Δύο πιτσιρίκια από την βρετανική επαρχία βρίσκονται πίσω από τους Sad Night Dynamite και το ομότιτλο, ντεμπούτο mixtape τους, το οποίο κυκλοφόρησε μέσα στη χρονιά και τους τελευταίους μήνες άρχισε να κάνει όλο και περισσότερη αίσθηση, σε βαθμό τέτοιο που τους υπέγραψε η Parlophone. Το ίδιο το άλμπουμ δεν είναι κάτι περισσότερο από μία ξεδιάντροπα εμφανής pop κοπτοραπτική των αγαπημένων τους επιρροών με έναν τρόπο, όμως, που τελικά τους δίνει τη δική τους μουσική ταυτότητα. Οι Gorillaz, η αισθητική του Slowthai, οι Specials, o Frank Ocean, μέχρι και οι…Simon and Garfunkel (στο φινάλε του “Icy Violence”) ακούγονται παντού ως βασικές αναφορές των Archie Blagden και Josh Geacen, δημιουργώντας μία συλλογή τραγουδιών που έχει κάτι το βαθιά βρετανικό και σύγχρονο μέσα της, σα να συνεχίζουν μία παράδοση χωρίς να το καταλαβαίνουν. Ειδικά, η αισθητική του Damon Albarn αντηχεί φανερά σε κάθε γωνιά του άλμπουμ, στο στοιχειωμένο “Skully” ακούγεται ο στίχος “This town is turning just like a Ghost Town” ως φόρος τιμής στο “Ghost Town” των Specials, ενώ η όλη παραγωγή έχει κάτι το δυσοίωνο και απειλητικό που αιωρείται σαν μαύρο σύννεφο ακόμα και στις πιο διασκεδαστικές και ανάλαφρες στιγμές του δίσκου. Στα συν και η αίσθηση ενός συνολικού, καλλιτεχνικού οράματος που δίνουν, αν παρακολουθήσει κανείς τα φοβερά βίντεο που συνοδεύουν τα τραγούδια τους, όπως αυτό του “Smoke Hole”. Στη βάση του, το ντεμπούτο των SND είναι απλώς απενεχοποιημένη, εθιστική pop για μία γενιά που δε χρειάστηκε ποτέ τον όρο, αλλά ούτε και την ουσία.
Άκου κι αυτό: Champs - Solid Action (2019), Gorillaz - The Now Now (2018)
