Επιτέλους, ένας δίσκος με indie ψυχή που δεν πνίγεται στην αδιέξοδη εσωστρέφεια του. Στην τρίτη της δουλειά η μουσικός, ηθοποιός και σκηνοθέτις Michelle Zauner γράφει ολοστρόγγυλα, αστραφτερά, καλοαναθρεμένα pop τραγούδια με 80s αισθητικές παρεμβάσεις, ηλεκτρονικές λεπτομέρειες και indie ευαισθησίες, που ακούγονται όλα σαν αφορμές για μία μικρή γιορτή. Στο Jubilee, η Aμερικανοκορεάτισσα βουτάει πρόθυμα σε διάφορα παρακλάδια της ευρύτερης indie σφαίρας (shoegaze, dream pop, twee, indie folk), αλλά μέσα από την πλουσιοπάροχη παραγωγή (τι έγχορδα!), τις εξωστρεφείς ερμηνείες των τραγουδιών και της γενικότερης pop αίσθησης του δίσκου, τα στενά όρια αυτών των ετικετών καταρρέουν και αναμειγνύονται αρμονικά μεταξύ τους για να δοθεί η εντύπωση ενός πιο ολοκληρωμένου ακούσματος. Εδώ υπάρχουν λαχταριστές pop λιχουδιές, όπως το “Be Sweet”, το “Slide Tackle” και “Savage Good Boy” που λειτουργούν ως το ιδανικό τονωτικό σεροτονίνης για τις πρώτες μέρες της post-Covid εποχής, αλλά και γλυκόπικρες, μελαγχολικές μπαλάντες, όπως το “Kokomo, IN” και το “Τactics”, γιατί για το indie κορίτσι, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Τα δύο ποζαρίσματα, “Posing In Bondage” και “Posing For Cars”, είναι για εκτύπωση: το πρώτο, στη μέση του δίσκου, είναι ένα αιθέριο, sexy, electro R & B κόσμημα στο οποίο η μουσικός αναζητά το δικό της συναισθηματικό δέσιμο μετά από μία μακρά περίοδο μοναχικότητας, ενώ το δεύτερο, κλείνει αργόσυρτα το δίσκο για να οδηγηθεί σε μία ονειρώδη, War On Drugs τύπου, κιθαριστική κορύφωση. Το Jubilee είναι ένας δίσκος προορισμένος να ακούγεται με ακουστικά στις πρώτες απολύτως ελεύθερες βόλτες μέσα στην πόλη, εκεί έξω που μία αναπάντεχη εικόνα, μία οικεία μυρωδιά, μία τυχαία συνάντηση, μπορούν να αλλάξουν τη διάθεση. Όπως ακριβώς το κάνει και το άλμπουμ.
Άκου κι αυτό: Jay Som - Everybody Works (2017), Mitski - Be The Cowboy (2018)
