Παιδιά της πολύχρωμης pop εποχής τους, οι Chai, κάνουν κεραμική, βγάζουν βόλτα τους σκύλους τους στην καραντίνα, τρώνε γλυκά και γλειφιτζούρια και στα ενδιάμεσα σκαρώνουν στα πλήκτρα τους παιχνιδάρικα τραγούδια που σε κάνουν να σκας χαμόγελο, θες δεν θες. Τα playful synths, το φαγητό και το anti body shaming έχουν την τιμητική τους στο Wink, το τρίτο άλμπουμ του κουαρτέτου από την Ιαπωνία και το πρώτο του στην ετικέτα της Sub Pop. Οι Chai κερνάνε σε μεγάλα κέφια donuts στο “Donuts Mind If I Do” και απενεχοποιημένα σοκολατάκια στο πιασάρικο “Maybe Chocolate Chips”, ενώ όλος ο δίσκος ξεχωρίζει για μια ήπια και ράθυμη μεν, αδιαμφισβήτητη δε αγάπη για τις χαρές της ζωής και τους ανθρώπους που τις κοινωνούν ελεύθερα κάτω απ’ την ομπρέλα μιας ελεύθερης, χαλαρής παρέας. Το Wink μπορεί να μην έχει τη φρενίτιδα των προκατόχων του Pink και Punk, πάντως λανσάρει ένα νέο είδος μαγικής ενέργειας για την παράξενα ελκυστική μπάντα. Κάτι μεταξύ ενός μεταμοντέρνου soundtrack μιας σύγχρονης Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων και ενός sui generis ιδιώματος που θα μπορούσαμε να βαφτίσουμε weird pop. Το σίγουρο είναι ότι με το Wink θα κάνουμε αυτό που μας προτρέπουν οι Chai στην αυτοπροσωπογραφία του “Nobody Know We Are Fun” – θα ξυπνήσουμε σε ένα ζαχαρένιο όνειρο και θα διασκεδάσουμε με σχήματα που ούτε που είχαμε φανταστεί.
Άκου και αυτό: Perfume – Future Pop (2018)
