Η πρόσφατη ανακοίνωση από τον ίδιο τον Keith Jarrett πως σταματάει τις ζωντανές εμφανίσεις για λόγους υγείας (μερική παράλυση του αριστερού χεριού από εγκεφαλικό) κάνει αυτό το διπλό άλμπουμ ανεκτίμητο, όπως άλλωστε και μερικά ακόμη πρόσφατα ζωντανά άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει από την ECM, όπως αυτό με την συναυλία του στο Μόναχο από την ίδια ευρωπαϊκή περιοδεία του 2016, αλλά και μία παλαιότερη στη Βενετία ηχογραφημένη το 2006 καθώς και μία σειρά από άλλες ζωντανές ηχογραφήσεις στο Λονδίνο, το Παρίσι και το Ρίο.
 
Κάθε μία από αυτές τις κυκλοφορίες έχει την δική της αξία καθώς αποτυπώνει την συναισθηματική φόρτιση του Keith Jarrett στην κάθε συναυλία, όμως ακόμη και ο ίδιος ξεχωρίζει αυτό το κονσέρτο στη Βουδαπέστη. Και πολύ καλά κάνει, καθώς, όσον αφορά την ποιότητα της ηχογράφησης αλλά και την ένταση των συναισθημάτων, είναι η καλύτερη.
 
Καθώς όταν έκανε αυτή την περιοδεία ήταν ήδη 70 χρονών, δεν θα περίμενε κανείς να απολαύσει μία μοναδική βιρτουοζιτέ στο παίξιμο. Υπάρχουν στις μέρες μας πιανίστες της τζαζ που παίζουν «καλύτερα», «γρηγορότερα» και με μεγαλύτερη ακρίβεια. 
 
Αυτό όμως που μπορεί ο ακροατής να απολαύσει εδώ είναι το βάθος, η ευαισθησία, η πολύχρονη ιστορία, ο προσωπικός τρόπος παιξίματος αλλά και η συναισθηματική φόρτιση καθώς έχει ρίζες από την Ουγγαρία (από την πλευρά της μητέρας του) αλλά και επειδή παίζει σε μία εξαιρετική αίθουσα που ονομάζεται Bela Bartok που ήταν ένας μουσικός που θαύμαζε πολύ και από τον οποίο έχει δεχτεί επιδράσεις. 
 
Στο Κονσέρτο της Βουδαπέστης συνυπάρχουν αυτοσχεδιασμοί και αυστηρότητα, τζαζ, ποπ και σύγχρονη κλασική μουσική, μελαγχολία, λυρισμός και φως, μικρές ή μεγαλύτερες σουίτες που πιστοποιούν πως ο Keith Jarrett είναι ένας από τους που σπουδαίους -εν ζωή- μουσικούς και η ακρόαση μίας συναυλίας του, ειδικά τώρα που είναι πια αδύνατον να τον δει κάποιος ζωντανά, είναι μία μυσταγωγική εμπειρία.
 

Άκου κι αυτό: Keith Jarrett - La Fenice (2006), Keith Jarrrett - Testament (2009)

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured