The Comet Is Coming - Trust In The Life Force Of The Deep Mystery

«Space is the Place», διαμήνυε γύρω στο 1973 ο Sun Ra. Και, σαν πιστοί ακόλουθοι, οι The Comet Is Coming, πιάνοντας το νόημα, τοποθέτησαν εαυτούς ήδη στο Διάστημα. Έπειτα λοιπόν από το ντεμπούτο Channel The Spirits (2016) –και με μια υποψηφιότητα για Mercury Prize στους ώμους του– το βρετανικό συγκρότημα επέστρεψε με ιδιαίτερες φιλοδοξίες, όπως αποδεικνύουν και τα όσα λένε στις συνεντεύξεις· από τα οποία δεν λείπει ωστόσο και μια τάση διδακτισμού.

Ομολογουμένως, το όνομα του King Shabaka (Shabaka Hutchings) στους συντελεστές, δεν σε αφήνει απλά να το προσπεράσεις, ύστερα από το περσινό άλμπουμ των Sons Of Kemet Your Queen Is A Reptile. Χωρίς αυτό να σημαίνει πάντως ότι ο σαξοφωνίστας δεν παίζει εδώ ομαδικά με τον Danalogue (Dan Leavers) και τον Betamax (Max Hallett): ξεχωρίζει μεν, αλλά ταυτόχρονα είναι και εξαρτημένος από τους υπόλοιπους.

Το Trust In The Lifeforce Of The Deep Mystery (που μπορεί να θυμίσει τίτλο βιβλίου του Λεό Μπουσκάλια, αν εκείνος έγραφε επιστημονική φαντασία, ή κάποια περιπέτεια των Hardy Boys) κινείται σε τζαζ χώρους, αλλά και (πολύ) έξω από εκείνους, συνδυάζοντας διαφορετικά ερεθίσματα. Έτσι, η ψυχεδέλεια συναντά τον Sun Ra ή τον Αlbert Αyler ή και τους Tangerine Dream. Ιδίως τους τελευταίους, αφού αν συγκρίνει κανείς το εξώφυλλο με το δικό τους Stratosfear (1976) θα διακρίνει ιδιαίτερη ομοιότητα στη θεματολογία, έστω κι αν δεν υπήρχε πρόθεση μίμησης από τη δημιουργό του Nat Girsberger. Πού καταλήγουν ωστόσο όλες αυτές οι μίξεις και οι συνευρέσεις;

Στην πραγματικότητα, το άλμπουμ μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη. Το πρώτο ξεκινά με ατμοσφαιρικό μπάσιμο, με μια πιο πνευματική χροιά, η οποία σε βάζει σε τροχιά Διαστήματος. Το "Birth Οf Creation" συνεχίζει να δίνει ρυθμική υφή στον απόηχο της έναρξης, με την κορυφή του δίσκου να εντοπίζεται κατόπιν μεταξύ του “Summon The Fire” και του “Blood Of The Past”· της μοναδικής σύνθεσης που περιλαμβάνει φωνητικά.

Στο πρώτο ο Shabaka, σκούζοντας με το σαξόφωνό του, διατάζει την εμφάνιση της φωτιάς σαν άλλος πρώτος Άνθρωπος της Γης, ο οποίος θέλει να εξαγνίσει τον πολιτισμό του και να ξαναχτίσει τη Ζωή απ' την αρχή, με μια τελετή επανεκκίνησης από το σημείο μηδέν. Στο “Blood Οf The Past”, απ' την άλλη, η Βρετανίδα ποιήτρια Kate Tempest εμφανίζεται σαν άλλη Maria από το Metropolis του Φριτς Λανγκ (1927) κινούμενη αυτή τη φορά στο χάος μιας σύγχρονης πόλης και κοινωνίας: έρχεται από το μέλλον, αλλά γνωρίζοντας το παρελθόν· και κάνει έτσι μια αναδρομή στον τρόπο ζωής μας και στο ξέφτισμά του. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία δίνουν γρέζι στη φωνή της, τη μηχανοποιούν και μετατρέπουν το ραπάρισμά της σε πύρινο, καταγγελτικό λόγο. Είναι αδύνατον να του ξεφύγεις.

Το "Super Zodiac" έρχεται στη συνέχεια να παίξει τον ρόλο του αποφορτιστή, κάνοντάς σε να αισθάνεσαι την έρημο τριγύρω, θυμίζοντας την ταινία Pumzi του Wanuri Kahiu (2010), όταν η Ashra το σκάει από την κοινότητά της ψάχνοντας για την αλήθεια –μια προοπτική που θα μπορούσε να αποδοθεί με τον πιο γκρουβάτο ρυθμό της σύνθεσης. Από 'κει και έπειτα, ωστόσο, ο δίσκος γίνεται πιο αφηρημένος. Παρ' όλο δηλαδή που συνεχίζουν να υπάρχουν κάποιες ιδέες, ταυτόχρονα σταματά να υπάρχει συγκεκριμένη ροή.

Παίρνοντας ωστόσο μια χιλιοειπωμένη διαδρομή, βρίσκοντας μπροστά τους τη μονοτονία, αλλά και την ευκολία, οι The Comet Is Coming καταλήγουν να βάζουν οι ίδιοι τρικλοποδιά στον εαυτό τους. Ξαφνικά, το άλμπουμ τοποθετείται σε κατηγορία «φόντο», με κομμάτια που θα άκουγες να παίζουν στο κοντινότερο καφέ της γειτονιάς σου ή σε τραπέζι γάμου, κατά τη διάρκεια κατεβάσματος του κρεατικού. Η δε στροφή προς το afrobeat είναι τόσο υποτυπώδης, ώστε θα έκανε τον Mulatu Αstatke να καγχάσει ή να στεναχωρηθεί για τον πρώην συνεργάτη του Shabaka.

Έτσι, αν και η συνολική αίσθηση που σου αφήνει το Trust In The Lifeforce Of The Deep Mystery δεν παύει να είναι ωραία, ταυτόχρονα δημιουργείται και ένα ταβάνι, για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Ενώ κατανοείς δηλαδή ότι το συγκρότημα έχει πράγματα να δώσει, ότι υπάρχει σκέψη και θεωρία πίσω από τα βήματά του, καθώς και ανησυχίες για τα κοινωνικά (και όχι μόνο) προβλήματα του σήμερα, δεν δείχνει να έχει βρει ακόμα το σωστό πλαίσιο, ώστε να τα αποδώσει πλήρως. Το ΕΡ The Afterlife, μάλιστα, το οποίο βγήκε πριν 2 μήνες, δεν είναι καλό δείγμα συνέχειας των όσων ακούμε εδώ.

Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε το γεγονός ότι οι The Comet Is Coming αναλώνονται σε έναν τσιτατοειδή τρόπο εκφοράς των σκέψεών τους, κάνοντας τελικά τα όσα λένε να μοιάζουν σαν να βγήκαν από βιβλία αυτοβελτίωσης. Πώς να φανείς ρηξικέλευθος, όμως, εάν είσαι υπερβολικά κλισέ; Και πώς καμώνεσαι ότι κάνεις «επαναστατική μουσική» (όπως δήλωσε ο Betamax), όταν απλώς μπλέκεις μερικά είδη; Λες και είναι ο πρώτος που το σκέφτηκε, σε μια χρονιά μάλιστα που η ECM επανέκδωσε το Khmer του Nils Petter Molvaer (1998), του οποίου ο πρώιμος πειραματισμός μεταξύ τζαζ και ηλεκτρονικών ακούγεται στο σύνολό του πιο φρέσκος, συγκριτικά με τον δικό του.

Μένει επομένως να αποδειχτεί στο μέλλον, με πιο ξεκάθαρο τρόπο, κατά πόσο οι The Comet Is Coming ήρθαν για να ταράξουν (με όποιον τρόπο) τον Πλανήτη Γη ή αν θα μπουν τελικά στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας, μένοντας ως απομυθοποιημένοι μουσικοί.

{youtube}G1J8R3rS2k0{/youtube}